Mama na cały etat. Zalety i wady takiej sytuacji. - Forum

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

17 odp. Strona 1 z 1 Odsłon wątku: 3052

Sonia

Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15 . Posty: 112855 IP:

2010-11-05 15:35:56

5 listopada 2010 15:35 | ID: 322802

W tym wątku możesz komentować artykuł zatytułowany: Mama na cały etat. Zalety i wady takiej sytuacji., którego pełną treść znajdziesz: [tutaj]

1
Sonia

Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15 . Posty: 112855

2010-11-05 15:39:52

5 listopada 2010 15:39 | ID: 322807

Napewno są wśród nas mamy pracujące zawodowo, jak i te nie pracujące. Ciekawa jestem, jakie są Wasze opinie na ten temat.
2
alanml

Zarejestrowany: 27-10-2009 17:11 . Posty: 30511

2010-11-05 19:18:01

5 listopada 2010 19:18 | ID: 322959

Zgadzam się z tym, że dzieci pracujących mam są samodzielniejsze. Ja byłam mamusią na pełen etat 2,5 roku, aboslutnie oddana i poddana dziecku. Nie żałuję ani jednego dnia i z płaczem kończyłam ten etap. Teraz jestem pracującą mamą przedszkolaka i także nie załuję. Uważam, że na wszystko w życiu jest czas, miałam czas na spokojną ciążę i zwolnienie, miałam czas na bycie z dzieckiem 2,5 roku a teraz czas na coś innego. Byłam dumna z bycia mamą na pełen etat.
DZIECKO TO: czarodziej, zamieniający parę w rodzinę
3
alanml

Zarejestrowany: 27-10-2009 17:11 . Posty: 30511

2010-11-05 19:18:46

5 listopada 2010 19:18 | ID: 322961

Często jednak zarzucano mi brak ambicji przez to, że siedzę w domu z dzieckiem zamiast iśc do pracy jak najszybciej.
DZIECKO TO: czarodziej, zamieniający parę w rodzinę
4
usunięty użytkownik

2010-11-05 19:22:37

5 listopada 2010 19:22 | ID: 322964

Cenię wg siebie - ja nie potrafiłam zamknąć się w czterech ścianach z Młodym. Tak - każda chwila którą mam szansę z Nim spędzić jest bezcenna. Ale ważne jest też to że mam coś co jest tylko moje, taką odskocznię, mój świat, moją pracę. Wróciłam po 4,5 miesiąca. I nie żałuję. A przez to, że jestem spełniona to i myslę, że Młody jest bardziej szczęśliwszy. A choć nie rozumiem kobiet które dla dzieci rezygnuja z własnego życia zawodowego to ich nie potępiam.
Mój mężczyzna nr 2
5
alanml

Zarejestrowany: 27-10-2009 17:11 . Posty: 30511

2010-11-05 19:26:02

5 listopada 2010 19:26 | ID: 322965

Tak jak nie rozumiem matek które po macierzyńskim wracają do pracy. Maglowaliśmy ten temat wiele razy i ile nas kobiet, matek tyle opinii. Ważne być szczęśliwym. Ja szczęśliwa mogłam być tylko w domu z dzieckiem, przy nim, zdecydowałam się na to świadomie.
DZIECKO TO: czarodziej, zamieniający parę w rodzinę
6
Isabelle

Zarejestrowany: 03-07-2009 19:42 . Posty: 21159

2010-11-05 19:36:29

5 listopada 2010 19:36 | ID: 322972

Ja wróciłam po 4,5 miesiąca bo musiałam ze względu na finanse - z jednej pensji nie moglibyśmy wyżyć ....ale pamiętam też że chciałam! Tak jak Kaśce potrzebna mi była własna przestrzeń! Miałam różne perypetie z nianiami i takie inne...potem przedszkole ale Michas nie ucierpiał:)
Słońce wstało zwariowało...
7
Sonia

Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15 . Posty: 112855

2010-11-05 19:42:24

5 listopada 2010 19:42 | ID: 322976

alanml napisał 2010-11-05 19:18:46
Często jednak zarzucano mi brak ambicji przez to, że siedzę w domu z dzieckiem zamiast iśc do pracy jak najszybciej.
Częstoi to słyszę. Nawet bardzo. Ale narazie jest, jak jest. Nie mogę tego zmienić w tym roku. Jeśli się uda, to zrobię to w następnym. Rozumiem matki, które poszły do pracy. Ja nie poszłam. I bardzo się cieszę, że nie zmusiła mnie do tego sytuacja materialna. Choć coraz bardziej rozmyślam nad podjęciem pracy, to aktualne problemy i sprawy do załatwienia w naszym życiu konsekwentnie odsuwają moją decyzję na dalszy plan.
8
usunięty użytkownik

2010-11-05 20:41:41

5 listopada 2010 20:41 | ID: 323038

mam smutne wrażenie, że mamy pozostające w domu z dziecmi częściej widzi się jako te nieszczęsliwe, niespełnione, zakompleksione, zyjące w zamkniętej przestrzeni itd. To chyba mocno krzywdzące. Podobnie jak wartościowanie która mama lepsza -butelkowa czy piersiowa. Wychodzę z założenia, ze ważne jest żeby nie robić czegoś wbrew sobie ale wbrew dziecku też nie bo efekt wtedy żaden.
uśmiech jest najprawdziwszy, gdy jednocześnie uśmiechają się oczy...
9
usunięty użytkownik

2010-11-05 20:47:29

5 listopada 2010 20:47 | ID: 323042

A ja mam porównanie... Dośwaidczyłam odbu "stanów"... Przy Karolce wróciłam do pracy w piątym miesiącu Jej życia.. Ciężko było z kasą i dlatego, a też bałam się, że po dłuższym urlopie mnie nie przyjmą spowrotem... Parac dawała mi też odskocznię od domu a dom pomagał patrzeć na pracę z dystansem... Przy Julii poszłam do pracy jak miała dwa lata... I też ten czas był niezły... Choć mniej się rwałam do pracy, bo Julka bardzo chorowała i może dlatego... Niemniej gdy zaczęłam pracowac poczułam, że jest mi to potrzebne.... Dla własnej higieny psychicznej... Tak więc z perspektywy czasu uważam, że oba moje wybory na dany moment były jak najbardziej słuszne...
Światem nie rządzą fakty, tylko ich interpretacje...
10
monaaa71

Zarejestrowany: 28-01-2009 08:46 . Posty: 28735

2010-11-06 09:13:37

6 listopada 2010 09:13 | ID: 323243

choć doceniam dni,któe spędziłam oddając się tylko dzieciom i życiu domowemu to dziś nie wyobrażam sobie,żebym miała nie pracować. każdy musi mieć coś dla siebie. u nas każde ma swoją pracę,dzieci przedszkole a chwile,gdy jesteśmy razem cenimy na maxa!
serduszka małe dwa...
11
oliwka

Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57 . Posty: 161880

2010-11-06 09:57:48

6 listopada 2010 09:57 | ID: 323274

monaaa71 napisał 2010-11-06 09:13:37
choć doceniam dni,któe spędziłam oddając się tylko dzieciom i życiu domowemu to dziś nie wyobrażam sobie,żebym miała nie pracować. każdy musi mieć coś dla siebie. u nas każde ma swoją pracę,dzieci przedszkole a chwile,gdy jesteśmy razem cenimy na maxa!
Podpisuję się pod tymi słowami. Ja również po macierzyńskim i urlopach wypoczynkowych wracałam do pracy... ale moje dzieciaczki zostawały z babcią i dlatego być może była taka decyzja a nie inna - bo materialnie nie było żle. Przy pierwszym dziecku wzięłam chyba ze 4 m-ce bezpłatnego (wówczas) urlopu na opiekę nad dzieckiem - tak wtedy nazywał się urlop wychowawczy. Wiadomo - pierwszy dzidziuś to chciałam dłużej z nim być a i rok szkolny zaczyna się we wrzesniu to do końca wakacji byłam na "wolnym" - syn urodził się w grudniu.
12
usunięty użytkownik

2010-11-06 14:28:56

6 listopada 2010 14:28 | ID: 323425

Kazda mama sama wie, kiedy jest najlepszy moment na pojscie do pracy...rozumie tez sytuacje, ze nieraz trzeba bo finansowo jedna osoba nie podola...Ja obecnie zastanawiam sie nad tym czy zaczac pracowac, choc w glownej mierze dla siebie pod katem "wyjsc do ludzi". Ale musze najpierw znalezc opiekunke, a to nielatwe.
13
usunięty użytkownik

2010-11-06 14:39:58

6 listopada 2010 14:39 | ID: 323432

Zalet bycia mama na pelen etat jest dluuuga lista, najwazniejsze jest bycie z maluchem i przygladanie sie jego rozwojowi - to sa bezcenne chwile. Wady to w moim przypadku, ze po pewnym czasie odczuwa sie jednolitosc dnia codziennego, brak czasu tylko dla siebie itd. Ale i to kiedys zostanie wynagrodzone...
14
usunięty użytkownik

2010-11-06 17:45:22

6 listopada 2010 17:45 | ID: 323527

Ja mogę się wypowiedzieć, jako ta mama na cały etat. Jestem nią od prawie 3 lat. Czy była to decyzja świadoma? Powiem tak - chciałam być z Julką przez te najważniejsze w jej rozwoju lata. Podobnie, jak Alina, nie rozumiem kobiet, które wracają do pracy zaraz po porodzie - bo skoro chcemy mieć dziecko, to chyba wiążemy z tą decyzją opiekę nad maleństwem... Przynajmniej przez jakiś czas... Czas spędzony z Julka jest dla mnie bardzo ważny, choć nie zaprzeczę, ze miewałam i miewam momenty zmęczenia tak długim byciem w domu. Choć nie siedziałam bezczynnie: wykonywałam różne prace dorywcze, starałam się ćwiczyć umysł, żeby nie zakopać się w pampersach i zupkach na amen... Druga kwestia jest jednak taka, że mimo chęci i tak nie miałam możliwości pójścia do pracy, ponieważ brak jest w mojej okolicy opieki do tak małych dzieci. Przedszkola są dwa ( w odległości 10 i 6 km), a o żłobku można pomarzyć. Niania również nie wchodziła w grę. Przyszły rok jest w moich planach okresem przełomowym, kiedy uda mi się zacząć jakąś tam karierę zawodową... Czy się uda... Zobaczymy... Ale czuję, ze już na to najwyższy czas! Są jednak pewne granice pozostawania z dziećmi w domu... Choć, tak, jak piszecie - to jest naprawde sprawa indywidualna każdej matki i nie można tego porównywać ani oceniać. Jesteśmy różne, mamy różne ambicje, charaktery, potrzeby... Trzeba to zrozumieć.
15
Justyna mama Łukasza

Zarejestrowany: 09-10-2010 22:03 . Posty: 7326

2010-11-07 00:19:00

7 listopada 2010 00:19 | ID: 323677

Ja siedzialam rok z malym poczekalam aż mama przejdzie na emeryturę i pomoże zająć się malym, pracujemy w takim systemie, że żłobek nie wchodził w rachubę, gdybym mogła to bym posiedziała dłużej, ale finanse nie pozwoliły. Teraz myślę o drugim dziecku i chętnie odpocznę od pracy takie zmiany są dobre. U mnie szwagierka ma 10 letnią corkę w domu, siedzi nic nie robi i dobrze jej z tym,a poźniej narzeka i zazdrości jak czlowiek się czegoś dorobi.Każdy powinien podjąć decyzję sam, ale moim zdaniem rok to minimum. Zresztą prawo powinno być tak skonstuowane że mamy malych dzieci powinny pracować po 6 h a powinien się liczyć caly etat i by wszystko było ok.
16
asia1026

Zarejestrowany: 15-01-2010 17:09 . Posty: 243

2010-11-08 13:46:11

8 listopada 2010 13:46 | ID: 324292

Mam za sobą 3 ciąże i po każdym porodzie szłam na urlop wychowawczy,dla mnie to najważniejsze dni spędzone z dziećmi uważam że każda matka powinna mieć prawo żeby móc poświęcić ten czas dla dziecka i siebie -rodzinie.Po urodzeniu drugiej córki czas urlopu wykorzystałam dodatkowo żeby skończyć ogólniak i zdać maturę ,mimo obowiązków zrobiłam szkołę i wróciłam do pracy.Teraz postanowiłam jeszcze się dokształcić i rozpoczęłam 2 letnie pomaturalne studium na kierunku"technik administracji",nie żałuję niczego i mimo ciężkiej sytuacji materialnej wybrałam opiekę nad dzieckiem.Mam obowiązki ale i odskocznię od dnia codziennego.
17
anusia

Zarejestrowany: 10-07-2009 16:27 . Posty: 1629

2010-11-08 17:39:54

8 listopada 2010 17:39 | ID: 324458

jestem mamą na cały etat od niedawna, ale nie oddałabym tych chwil za nic, mimo,że czasami chciałabym wrócić do pracy. jednak bardziej dla podreperowania naszych finansów niż z potrzeby serca.
bardzo długo czekałam na dziecko i teraz nie umiem sobie wyobrazić że ja jestem w pracy a on robi coś po raz pierwszy a ja to przegapiam
nie jestem jednak mamą zwariowaną i Szymek pójdzie do przedszkola chyba że wcześniej będzie miejsce w żłobku- wychowałam się w dużej rodzinie i uważam ze dziecko musi mieć kontakt z innymi
wiadomo że czasu dla siebie mi brakuje, ale jak mówi moja mama : korzystaj bo za parę lat ciężko bedzie Szymka namówić żeby się choćby przytulił

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

Mama na cały etat. Zalety i wady takiej sytuacji. - Forum

Wątek: Mama na cały etat. Zalety i wady takiej sytuacji.