Rodziłaś z położną czy z lekarzem?

Z lekarzem i położną. Ze względu na cukrzycę ciężarnych i cholestazę lekarz był konieczny w razie wystąpienia jakichkolwiek komplikacji.

Praktykantów nie miałam, choć był to szpital akademicki uprzedzali, ze moga się pojawić.

Są super laski,a le są też praktykanci patrzący jak wół na malowane wrota albo co gorsza komentujący pomiędzy sobą różne rzeczy... Spotkałam się z takimi historiami... Ja bym się czuła jak królik doświadczalny...

A czemu aż tylu?

Mnie było bez różnicy ilu ich tam jest i kto patrzy a kto dłubie w nosie. Ja chciałam urodzić i mieć dzieciątko na rękach. U mnie w rezultacie na całej sali też było tak:

ginekolog, neonatolog, położna noworodkowa, położna odbierająca poród, jeszcze jakaś kobietka nie wiem kto i co i salowa - salowa kibicowała najbardziej i właściwie to od niej miałam tyle wsparcia i ciepła, że szok. Miło wspominam. Tak było jak rodziłam o północy. Gdy rodziłam w porze obiadowej Kornelkę była położna i położna noworodkowa i salowa - koniec. Lekarzy zawołali jak już urodziłam.

Mi się praktykant trafił raz, jak leżałam na patologii, to chodzili całą grupą i był wśród nich chłopak. Był mega skrępowany. Dziewczyny podchodziły i macały nam brzuszki z uśmiechem, zagadywały, a ten chłopak stał biedny i tak się wahał, to mu mówię: proszę, niech pan sobie pomaca ;) I pomacał ten brzuch, zadowolony taki, dziękował, że oni potem są egzaminowani z oceny ułożenia płodu, mało mi się w pół nie ukłonił.

Na coś się przydałam na tej patologii :)

Natomiast przy porodzie chłopak-praktykant wydałby mi się trochę bezużyteczny, praktykantki masowały mi plecy, pokrzepiały, były pełne empatii i ciepła. A przy tym sporo już wiedziały, były pomocne merytorycznie, proponowały ćwiczenia, pozycje. Chłopak pewnie by głównie stał i się krępował, bo przecież by mnie nie przytulał :)

U mnie tylko połozna i salowa. Lekarz przyszedł i pogłaskał mnie po głowie jak już było po wszystkim.:)