Jak Wasi partnerzy przeżywali ciążę? - Forum

Tulenie brzuszka i buziak byly obowiazkowe :D lubil tez glaskac brzusio a najbardziej mu sie podobalo jak go maly kopal :) Lubil tez sluchac co sie w brzuszku dzieje. A co do zachowania wzgledem mnie to nawet spelnial moje zachcianki, pomagal mi we wszystkim, wyreczal mnie.... ale i tak nie widzialam go nigdy tak szczesliwego jak w dniu narodzin synka :)

uwielbiałam,gdy mąż kładł głowę na moim brzuchu...

Też to uwielbiałam

A jeszcze raz jak eksperyment zrobiliśmy, Łukasz zapytał brzuszka, czy będzie chłopczykiem- brzuszek nie odpukał, a jak zapytał: Będziesz dziewczynką?- brzuszek zaczął kopać hihi:))

tak uwielbiałam to gadanie do brzuszka i musiałam uważać co mówię bo kiedyś powiedziałam że chcę  mi się   śledzia ,była to godzina 21: 30 mąż poszedł z psem przyszedł za trzy godziny bo okazało się że w mieście gdzie były otwarte sklepy śledzi nie było i on poszedł 3 kilometry dalej do kauflandu  po te nieszczęsne śledzie hihi

mnie rozczula buziak w brzuszek rano i wieczórem na dzieńdobry i dobranoc :)

a pozatym rozmowy i słuchanie co się tam dzieje :) albo ,,synek nie kop za mocno mamusi,,

słodkie też jest jak mąż każe mi się isc polozyć albo sprząta w wiekszej ilości za mnie lub czesciej zmywa naczynia :) czasem maz bardziej przezywa ode mnie jak się martwi o poród że chciałby aby to jego bolało :)*

Moj maz glaskal brzuszek,tulil i calowal. Mowil duzo do brzucha. Wspieral mnie bardzo, nie chcial i nie pozwalal mi dziwgac ciezkich rzeczy. Opiekowal sie starszym dzieckiem. Ogolnie staral sie mnie odciazyc w tym pieknym stanie. No i byl zafascynowany moja uroda ciazowa.

Mój maż nie zmienił sie, przynajmniej na zew.

Mój mąż do brzuszka może nie mówi - nie jest z typu tych wylewnych, ale to głaskanie mimochodem, czekanie na kopniaczki, czułość są bardzo wymowne. Do tego sprząta praktycznie za mnie i jeszcze więcej zcasu poświęca Julce. No i dużo, dużo rozmawiamy o ciąży, planujemy zkaupy, myslimy o tym, jak bedziemy wychowywać maluszka, a także jak przeżyje tę nową sytuację Julka.

Był cudowny troszczył się ogromnie:) Mówiłam mu że mogłam cały czas być w ciązy by tak miło być traktowaną:)

Podczas mojej pierwszej ciąży był strasznie przejęty. Teraz wydaje się być przygotowany do tej roli:)

A chętnie Wasi panowie brali udział w kompletowaniu wyprawki, w takich praktycznych czynnościach związanych z narodzinami maleństwa?

Obserwując syna mogę powiedzieć, że ciążę przeżywa razem z narzeczoną. Chodzą do szkoły rodzenia, na USG. Ostatnio byli na oddziale, na którym ma odbyć się poród i zdecydowali się na skorzystanie z prywatnego "apartamentu" - pokoju z łazienką o podwyższonym standardzie.

I wbrew zasadom, że facet tyje razem z partnerką syn nasz jest tego zaprzeczeniem - chudnie... aż mu zazdroszczę

Był przy mnie zawsze kiedy go potrzebowałam, wysłuchał, pocieszył, przytulił, obiecywał, że będzie dobrze

Ja bym mojemu życzyła, żeby przytył, ale on "stoi w miejscu" z wagą:) 

Myślę, ze takie praktyczne sprawy, jak wybór wózka, łóżeczka to dla panów duża frajda:) Wtedy mają okazję się wykazać i często to ważniejszy gest niż nawet całowanie brzuszka. Bo nie każdy facet ma w naturze takie czułości, ale pomagać w praktyce lubi chyba każdy:)

Mój mąż przed i w trakcie ciąży zachowywał się tak samo. Nie było odsunięc od normy :))))))) Owszem bardzo się cieszył, teraz także się cieszy ale nie odnotowałam jakichkolwiek zmian w jego zachowaniu. 

Wyprawka i cała "techniczna oprawa" była na mojej głowie. 

U nas też było podobnie, wyprawka to moje zadanie było

Mój mąż do dziś nie zna stanu Kubuśkowej garderoby. 

U nas podobnie :-). Tomek w szafie coś tam znajdzie jak ma Małego ubrać, ale kiedy trzeba poszukać czegoś głębiej to już nie znajdzie, bo nie ma pojęcia, że coś jeszcze istnieje :-) W sumie wciąż mi tylko powtarza, że za dużo dzieciakom kupuję rzeczy 

To żeby niebyło ażtak słodko w wąteczku:) to ja powiem, że nie mam pojęcia, bo ciążę to on miał głęboko w poważaniu, a brzuszek pogłaskał raz!


Ale dałam radę sama :) a chętnych do głaskania też się znalazło!