Churching, czyli poszukiwanie "idealnego" kościoła - Forum

Może i tak powinno być, jak mówi ks. Andrzej Dębski ale znam ludzi, którzy na niedzielne msze chodzą nie do "swojego" kościoła tylko do innej parafii. Po prostu mówią, że tam lepiej się czują i sama forma odprawiania mszy im odpowiada.

To w takim razie ja należę do osób, które uprawiają "churching" (nawet nie wiedziałam, że coś takiego istnieje). Nie uważam żeby było to coś złego, chyba lepiej iść do kościoła, gdzie z chęcią wysłucha się kazania, niż od razu po przekroczeniu progu wyłączyć się i myśleć co ma się do zrobienia w poniedziałek.

A ja lubię od czasu do czasu np. pojechać na mszę do klasztoru - zawsze to jakaś odmiana :)
Natomiast według mnie "idealnego" kościoła nie ma - są lepsze lub gorsze, ale nie ma idealnego!

Nie rozumiem, co w tym złego. Brak utrożsamienia się z parafią? No cóż, chyba nikt nie chce być przymuszony do bycia częścią czegoś, z czym nie chce mieć nic wspólnego. Moi rodzice wraz z nami, dziećmi, 'uciekli' z parafii, do której przynależymy. Nikt nie miał ochoty wysłuchiwać na kogo kto powinien głosować, kto ile dał na kościół, KTO NIE DAŁ (to było niesamowicie podkreślone) i masę innych, nieadekwatnych do mszy rzeczy. I rodzice znaleźli dla siebie i dla nas taką świątynię, gdzie tematem był Bóg, a nie pieniądze i polityka.

Dokładnie tak. Wiara jest jedna, ale są niestety ludzie i ludziska.

Skoro ludzie latami szukają odpowiedniego fryzjera, trzęsą się nad wyborem szkoły dla dziecka, to czemu czymś złym jest poświęcenie czasu na poszukiwanie takiego miejsca dla modlitwy i wśród takich ludziach i z takim kapłanem, gdzie naprawdę chce się być?

A parafię, jako wspólnotę modlitewną, moim zdaniem ma się w sercu, a nie na papierze, żeby adres się zgadzał...

ja myśle, że to nie o to chodzi czy ksiądz jest chudy czy gruby jeśli ktoś decyduje się na mszę w innym kościele...

Ja także uprawiam churching ;), ale jest to bardziej uzależnione od tego w której części miasta sie znajduje i gdzie jest mi akurat bliżej

jestem za, jeśli komuś pomaga to wzrastać w wierze, to czemu nie miałby jeździć do innego kościoła

Uprawiam churching od kilku lat - chociaż ostatni rok mniej aktywnie. Przeprowadziłam się we wrześniu i mieszkam obecnie na terenie parafii, gdzie skupia się najwięcej mojej aktywności, stąd rzadziej jeżdżę do innych. Ale jestem przykładem na to, że Kościół jest powszechny - w wielu mogę znaleźć miejsce dla siebie, a jak czegoś mi brakuje, to sobie to ogranizuje. Jak coś mi przeszkadza - to wybieram albo inną Mszę św., albo inny kościół.

Ja akurat posądzana o oderwanie od parafii nie jestem, bo najwięcej w niej działam. Korzystam z rekolekcji, kazań, spotkań - także w innych; w zależności od czasu i potrzeby.

Kościół jest bardzo bogaty - w wielu miejscach, słuchając niektórych księży - zwyczajnie bym nie wytrzymała. Ale "swoją parafię" wypada jednak przynajmniej poznać, nawet jeśli częściej się jest w innych.

Chociaż debata nt. churchingu trwa już długo, bo jako zjawisko sojologiczne nowe nie jest - myślę, że aktywiści religijni rzadziej są osądzani, że uciekają od parafii. Gdziekolwiek są, są obecni i aktywni.

Zjawisko będzie się też rozwijało dalej. Będą nawet takie centra - jedna parafia słynna z Mszy dla dzieci, inna słynna z Mszy dla młodzieży, inna dla studentów. Ludzie będą wybierać. Na Msze św. na których obecnie śpiewam i czytam, przyjeżdżają ludzie z różnych części miasta.

Negatywne bywa to, jeśli szukamy "przeżyć duchowych",  jak w teatrze, ale nie zmienia to naszego życia. Po Msza Św. to nie piękne przedstawienie czy spektakl. Jeśli jedziemy gdzieś tylko dlatego, by posłuchać fajnego kazania czy posiedzieć w miłej atmosferze - to słaba motywacja. Natomiast jeśli to kazanie sprawia, że zmieniamy swoje życie, jeśli piękny śpiew pomaga nam w modlitwie - to ma sens. Jeśli jedziemy na drugi koniec masta, nie tylko by posłuchać fajnego zespołu, ale by śpiewać razem z nimi - to także piękne. A celem jest stworzenie gdzieś wspólnoty - zbudowanie więzi.

To ciekawe zjawisko - pewnie, że ktoś może woleć inną parafię niż tę, do której jest przypisany administracyjnie. Ja mimo, że mam kościół jakieś 400m od siebie, jeżdżę 10km do parafii, w której się dobrze czuję i w której się angażuję. 

Ale trzeba uważać, bo generalnie miane churchingu określa się zachowania polegające na tym, że ludzie jeżdżą po okolicznych kościołach w poszukiwaniu ciekawych kazań albo ładnego śpiewu czy odpowiadającej im liturgii. Co niedziela inna parafia. Wówczas trzeba postawić pytanie - co tak naprawdę jest dla tej osoby ważne? Cud Eucharystii czy elokwentny ksiądz głoszący homilię? I kwestia angażowania się w życie parafii - to parafia, zaraz po rodzinie, jest podstawową wspólnotą, z jakiej składa się Kościół. Kościół jest i ma być wspólnotą wspólnot. Warto się angażować w życie parafialne, bo w ten sposób buduje się wiarę swoją i innych.

Bywa, że jeżdżę do innych kościołów.

Nie wiem, czy to jest dobry powód churchingu, ale zmiana kościoła od czasu do czasu, przerywa jakąś taką rutynę. Pomaga się skupić na mszy a nie na znajomych za plecami ;)

uważam , że dużo zależy od księży w danej parafii . W rodzinnej miejscowości mojego męża jest tylko jeden kościól i mimo przepięknego wnętrza nie czułam się w nim najlepiej . W mojej parafii jest zupełnie inna atmosfera , i da się to odczuć chociażby w czasie coniedzielnych mszy świętych ...

Cóż, ja jeździłam z koleżanką po kościołach, ale ze względu na architekturę. Oglądałyśmy wszytkie kościoly, które były otwarte w sąsiednich miastach i wioskach. jeśli rozpoczynało się nabożeństweo uczestniczyłyśmy w nim, jeśli nie - jedynie zwiedzałyśmy. Pod tym względem rozumiem wycieczki po kościołach.

dla proboszczów to niezbyt wygodne podejscie do tematu...bo datki zostawiaja ludzie w innych kosciolach a nie w swoim parafialnym :))

Zdarza się, że chodzę do innych kościołów niż mój parafialny. Ale zdarza się rzadko. U nas są ładnie prowadzone msze i mam blisko.

Nie widzę nic złego w poszukiwaniu kościoła, w którym się dobrze czujemy.

może będą bardziej się starać przyciągnąć wiernych?

Czyli co... marketing? Walka o wiernych z innym proboszczem? Hm... nie sądzę.

Nie chodziło mi o marketing, tylko przemyślenia, dlaczego parafianie wolą iść do innego kościoła i wyciągnąć wnioski. Może warto byłoby coś zmienić? A może nie.

Cóż, przykład idzie z góry. Skoro księża interesują sie nami raz do roku w czasie wizyty duszpasterskiej, to czemu parafianie maja im być wierni i dawać na tacę?

Ja zaś jestem za superchurchingiem. Czymś polegającym nie tylko na zwiedzaniu kościołów, ale i innych wyznań, religii. Bardzo podoba mi sie, niestety mało realizowalna idea zawarta w Poznam sympatycznego Boga Erica Weinera, która polega na samodzielnym wyborze wiary. Po wcześnuejszym sprawdzeniu jej najlepiej u żródła.

A czy przypadkiem nie zależy to od chęci obu stron?

Ja mam doświadczenia takie, że księża się mną, moją rodziną i moimi znajomymi interesują często (bez wchodzenia w szczegóły: ile razy na jaki czas) i jest tu wzajemność, a mam też znajomych, co przed "kolędą" uciekają.

Spójrzmy na siebie zanim zaczniemy oceniać innych.