Lęk przed samotnym macierzyństwem - Forum

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

43 odp. Strona 1 z 3 Odsłon wątku: 13138

Marcin1984

Zarejestrowany: 22-09-2009 11:00 . Posty: 2879 IP:

2010-05-28 12:12:02

28 maja 2010 12:12 | ID: 217403

Planujecie wspólną przyszłość, w myślach meblujecie już pokój. Nagle coś się dzieje i on odchodzi, albo umiera. Zostajesz sama a w dodatku za kilka miesięcy pojawi się dziecko. Jak poradzić sobie w takiej sytuacji?

<- 1 2 3 ->

1
usunięty użytkownik

2010-05-28 12:14:27

28 maja 2010 12:14 | ID: 217406

Jeśli ktoś się nie znalazł w takiej sytuacji, to tylko może teoretyzować.
2%blokersSz
2
Ulinka

Zarejestrowany: 20-10-2009 20:42 . Posty: 6675

2010-05-28 12:26:04

28 maja 2010 12:26 | ID: 217416

Oczywiście jest to bardzo trudna sytuacja dla przyszłej matki. Najważniejsze w takim momencie jest wsparcie najbliższych (rodziny, przyjaciół). Na szczęście minęły już czasy stygmatyzowania takiej kobiety.
3
dariuska89

Zarejestrowany: 30-05-2010 17:07 . Posty: 151

2010-05-30 23:05:14

30 maja 2010 23:05 | ID: 218644

to się zdarza częściej niż nam się wydaję niestety :-( jakoś trzeba dać radę chocby dla tego maleństwa
4
MNONKA

Zarejestrowany: 25-01-2010 10:38 . Posty: 5777

2010-05-30 23:29:49

30 maja 2010 23:29 | ID: 218647

są sposoby, ja akurat nie mam z tym problemu, bo moja rodzina wspiera mnie w każdej sytuacji, więc i w tej mi by pomogli ;)
5
aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

2010-05-31 07:15:50

31 maja 2010 07:15 | ID: 218650

AlusiaSz napisał 2010-05-28 12:14:27
Jeśli ktoś się nie znalazł w takiej sytuacji, to tylko może teoretyzować.
W pełni się z Tobą zgodzę wiem bo przeszłam coś podobnego.
dariuska89 napisał 2010-05-30 23:05:14
to się zdarza częściej niż nam się wydaję niestety jakoś trzeba dać radę chocby dla tego maleństwa
Prawdą jest że dzieci w tym czasie dają kolosalną siłę ale jednocześnie czuje się ogromny lęk że zię nie da rady. To nie jest takie proste jakby się z pozoru wydawało.
Ulinka napisał 2010-05-28 12:26:04
Oczywiście jest to bardzo trudna sytuacja dla przyszłej matki. Najważniejsze w takim momencie jest wsparcie najbliższych (rodziny, przyjaciół). Na szczęście minęły już czasy stygmatyzowania takiej kobiety.
To prawda że ludzie nie stygmatyzują chociaż bym nie generalizowała. Moich wielu znajomych z młodych lat jak tylko rozmawialiśmy o tym co u nas słychać i wspomniałam co u mnie potrafili już się do mnie nie odezwać mogę się domyśleć że może bali się że powiedzą albo zrobią coś nie odpowiedniego albo... Poza tym wielu ludzi przedstawiając Twoją sytuację jako nie do końca beznadziejną wyliczają ile zyskałaś po śmierci bliskiej osoby np odziedziczyła duże mieszkanie dostała rentę itp bywa to przykre tym bardziej że takie tematy znajdują sobie do rozmów na pogrzebie bo wtedy to jedyna okazja kiedy się widzą w takim dużym gronie.
6
soniavenir

Zarejestrowany: 19-01-2010 17:22 . Posty: 1183

2010-05-31 12:00:26

31 maja 2010 12:00 | ID: 218832

Ja w tej chwili jestem podwójną samotną mamą. Pierwszą córkę urodziłam jeszcze jako żona, a drugą już jako rozwódka. Powiem szczerze, że czasami jest trudno, ale na szczęście pomagają mi moi rodzice, więc nie czuję się aż tak bardzo "samotna". Niemniej jednak byłabym szczęśliwa, gdyby moje córki wzrastały w pełnej, szczęśliwej rodzinie. Niestety jak na razie nie udało się. Nie rozpaczam jednak z tego powodu, staram się być najlepszą mama jaką potrafię i wierzę, że tylko we trzy też możemy być szczęśliwe.
Berło to taki królewski patyk
7
aluna

Zarejestrowany: 17-09-2008 08:35 . Posty: 4070

2010-06-01 10:17:14

1 czerwca 2010 10:17 | ID: 219527

Ja od początku jestem samotna matką...jest trudno, ale bez przesady - samotne macierzyństwo nie jest takie złe. Wcale nie jest mi gorzej niż koleżance, która oprócz dzieci ma na utrzymaniu męża darmozjada, czy męża pijaka, czy męża lekkoducha:) A nawet - w takim przypadku - lżej :) Oczywiście że samotni rodzice mają trudniej w wielu aspektach życia - jak chociażby wyjście po zakupy, czy opieka nad chorym dzieckiem. Z drugiej strony- znam osobę która wszędzie ( czasem nawet do pracy) jeżdzi z dziećmi bo mąż nie pomaga.... Zawsze miałam i mam przy sobie swoją rodzinę, która pomagała mi na tyle na ile mogła. Powiem tak - jestem samotną matką od początku, wychowałam dziecko które od urodzenia było pod opieką lekarzy , pracuję i żyję - dałam radę. Było mi ( i czasami nadal jest) bardzo ciężko - tak że nie miałam za co kupić kromki chleba bo miała do wyboru - rehabilitacja dziecka albo jedzenie. Ale niegdy nie zamieniłabym swojego życia na inne :) UYwielbiam je i moje dziecko. Lubię się z nim kłócić, dyskutować, rozmawiać. Nie wiem czy by tak było gdybym nie była samotną matką - więc odpowiadam - nie jest tak źle jak to opisują :))) Wszystko zależy wyłącznie od nas - jeśli my będziemy kochać zycie to i ono nas pokocha :)))
Jeśli któregoś dnia masz być szczęśliwy, dlaczego nie zaczniesz od dzisiaj?
8
usunięty użytkownik

2010-06-01 10:33:17

1 czerwca 2010 10:33 | ID: 219548

Minęły czasy gdy samotne matki były na celowniku. Najczęściej krytykowane były przez zamężne matki. I powiem Wam bardzo często było to z zazdrości, że samotna matka nie musi borykać się z problemami nieporadnego, pijącego, leniwego męża. Ja miałam w swoim życiu dwuletni okres samotnej matki. I było mi lżej. I finansowo i emocjonalnie. Ponieważ sama musiałam sobie radzić, więc sama sobie wszystko organizowałam i nikt mi w tym nie przeszkadzał. Nie piszę tu o rodzinach gdzie mąż- ojciec poczuwa się do obowiązków jakie przyjął na siebie w momencie ożenku. Jest takich rodzin sporo ale....wydaje mi się, że stanowczo mniej niż rodzin z bagażem niepowodzeń. I kochane kobietki , jeżeli macie wątpliwości, że rodzina będzie solidna, nie bójcie się wychowywać dzieci same. Dacie radę. Bo kobiety są o niebo silniejsze od mężczyzn.
Teraz Babcia Ali i Maji.
9
dariuska89

Zarejestrowany: 30-05-2010 17:07 . Posty: 151

2010-06-05 09:58:33

5 czerwca 2010 09:58 | ID: 222158

aluna w zupełności się zgadzam że lepiej mi jest od kąd nikt mi grozi i nie hleje wieczorami... czuję się bezpieczniej i jestem spokojniejsza. Tylko boję się troszkę sprawy o alimenty, bo słyszałam że to katuszę, ale pieniążki będą bardzo potrzebne i się nie poddam A Twoja sytuacja naprawdę pokazuję że kobieta da radę najwet w krytycznych chwilach Babcia Ali święta prawda, jeśli dziecko ma patrzeć na wieczne kłutni i spory, i takie wynieść później doświadczenie to lepiej żeby ojciec je odwiedzał jeśli ma na to ochotę i będzie trzeźwy, żeby nie dawać dziecku złego przykładu
10
usunięty użytkownik

2010-06-05 13:13:41

5 czerwca 2010 13:13 | ID: 222217

Grunt to mieć w kimś oparcie, nie izolować się od otoczenia. Jedna moja koleżanka zdecydowała się na rozwód z dwójką dzieci - dziś jest szczęśliwą mężatką kogoś innego. Czasem warto dać sobie szansę... Bycie z kimś dla samego bycia nie jest dobre ani dla kobiety, ani dla dziecka.
11
moniczka81

Zarejestrowany: 06-06-2010 12:45 . Posty: 9066

2010-06-06 13:03:13

6 czerwca 2010 13:03 | ID: 222655

Witam Wszystkich, Jestem nowym użytkownikiem i zostałam samotną matką. Jestem w 20 tyg ciąży a mężczyzna okazał się na tyle nieodpowiedzialny że nas po prostu zostawił. Dla niego zawsze najważniejszy był on sam. Niestety kobieta zakochana nie widzi wielu rzeczy. Miał być ślub hmm teraz uważam że dobrze się stało że nie doszło do tego. No cóż widocznie w wieku 30 lat nie wszyscy dojrzewają do życia, ponieważ ojciec mojego dziecka jest bardzo rozchwiany emocjonalnie (zmienia zdanie jak rękawiczki) nie wiem co nas jeszcze czeka z jego strony. Owszem boje się samotnego macierzyństwa, ale ogromną radość daje mi moje dziecko. Na szczeście mam wsparcie w najbliższych. Zgadzam się też z wypowiedzią Ulinki "Na szczęście minęły już czasy stygmatyzowania takiej kobiety." Faktycznie nikt nie potepia nas. Jest bardzo ciężko i wiem że jak dziecko przyjdzie na świat też nie będzie łatwiej ale damy rade. Sama doświadczam tego że dziecko daje niesamowitą siłę aby iść dalej. Przed nami jeszcze długa droga ale mam głęboką nadzieję że wszystko ułoży się. Także Drogie Samotne Mamy.. jesteśmy silnymi kobietami :)
12
dariuska89

Zarejestrowany: 30-05-2010 17:07 . Posty: 151

2010-06-17 11:31:29

17 czerwca 2010 11:31 | ID: 232081

moniczka81 ja też uważam że dobrze że pokazał swoje prawdziwe oblicze przed ślubem... a my musimy dać radę mamy dla kogo i to jest najwarzniejsze,na mężczyźnie świat się nie kończy
[url=http://pregnancy.baby-gaga.com/][img]http://tickers.baby-gaga.com/p/dev218pr___.png[/img][/url]
13
etka

Zarejestrowany: 15-01-2010 08:37 . Posty: 2849

2010-06-17 11:54:44

17 czerwca 2010 11:54 | ID: 232102

dariuska89 napisał 2010-06-17 11:31:29
moniczka81 ja też uważam że dobrze że pokazał swoje prawdziwe oblicze przed ślubem... a my musimy dać radę mamy dla kogo i to jest najwarzniejsze,na mężczyźnie świat się nie kończy
Dziewczyny, nie martwcie się, na pewno dacie sobie radę. Lepiej, że teraz wyszło "szydło z worka" niż miałoby stać się to po ślubie. Ja brałam ślub, będąc w 20 tyg. ciąży. Moja mama powtarzała mi cały czas, że to nieodpowiedni człowiek, ale ja się uparłam. Teraz mam 2 dzieci i po 10 latach małżeństwa się rozwiodłam. Mój były mąż okazał się nieodpowiedzialnym facetem, alkohol był dla niego ważniejszy niż rodzina. Jest mi teraz ciężko, ale jakoś sobie radzę. Dzieci dają dużo siły i radości
14
camea

Zarejestrowany: 04-11-2009 09:50 . Posty: 564

2010-06-17 12:43:46

17 czerwca 2010 12:43 | ID: 232156

Dziecku do rozwoju najbardziej potrzebna jest stabilizacja, to daje poczucie bezpieczeństwa. Lepszy jest zatem stabilny brak ojca, niż jego fikcyjna lub niszcząca spokój obecność.
a wokół tyle słońc - ludzkich uśmiechów
15
moniczka81

Zarejestrowany: 06-06-2010 12:45 . Posty: 9066

2010-06-17 21:23:12

17 czerwca 2010 21:23 | ID: 232656

Macie racje :). Wielkie dzięki za wsparcie :):):)
16
dariuska89

Zarejestrowany: 30-05-2010 17:07 . Posty: 151

2010-07-01 23:30:57

1 lipca 2010 23:30 | ID: 242987

camea świetnie podsumowane!! moniczka81 a dzieci wynagrodzą nam wszystko swoim uśmiechem, i miłością etka a jak przebrnęłaś przez sprawy sądowe było bardzo ciężko? mnie to niedługo czeka jeśli chodzi o alimenty i nie mam pojęcia na co się szykować psychicznie
[url=http://pregnancy.baby-gaga.com/][img]http://tickers.baby-gaga.com/p/dev218pr___.png[/img][/url]
17
usunięty użytkownik

2010-07-01 23:33:12

1 lipca 2010 23:33 | ID: 242988

nie wyobrażam siebie w takiej sytuacji!!!

Trzeba umieć iść słoneczną stroną życia....
18
asia1026

Zarejestrowany: 15-01-2010 17:09 . Posty: 243

2010-07-02 07:08:21

2 lipca 2010 07:08 | ID: 243009

DEBRIS-bo trudno jest co kolwiek powiedzieć jeśli samemu nie było się w takiej sytuacji.To prawda lepiej jest być samotną matką niż mieć poczucie winy i żalu że nic się nie zrobiło dla siebie i dzieci żeby miały spokojne dzieciństwo.Ja również byłam samotną matką dwóch wspaniałych córek obecnie 16 lat i 8 lat(mając partnera alkoholika ,awanturnika itd...DOBRZE ŻE NIE BRAŁAM Z NIM ŚLUBU!!!)w niczym mi nie pomagał, doprowadził że spłacamy do dzisiaj za niego długi.To właśnie dla dzieci postanowiłam zakończyć tę gehennę, żeby nie żyły w przeświadczeniu że kobieta ma dawać sobą pomiatać .Jesteśmy silne i nie pokazujmy że musimy żyć w związku który jest chory i nic nie wniesie w nasze życie .A wręcz przeciwnie doprowadzi że to my będziemy się za wszystko obwiniać.Każda z nas ma prawo godnie żyć i walczyć o siebie .Obecnie od 4 lat jestem w nowym związku(na razie też bez ślubu),moje córcie zaakceptowały mojego partnera, a najważniejsze jest że to on zaakceptował moje córki-(taki był mój warunek),wspólnie mamy 14 miesięczną córcię.Żyjemy sobie po wolutku,bez awantur alkoholowych ,straszenia, odgrażania się .MAMY WRESZCIE SPOKÓJ PSYCHICZNY I POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI.Pewnie gdybym nie postawiła wszystkiego na jedną kartę ,nie miałabym tego spokoju do dzisiaj.Dziewczyny musicie wierzyć w siebie,teraz i ja to wiem po swoich niepowodzeniach.Życzę powodzenia!!!
19
moniczka81

Zarejestrowany: 06-06-2010 12:45 . Posty: 9066

2010-07-02 09:24:47

2 lipca 2010 09:24 | ID: 243081

dariuska89 napisał 2010-07-01 23:30:57
camea świetnie podsumowane!! moniczka81 a dzieci wynagrodzą nam wszystko swoim uśmiechem, i miłością etka a jak przebrnęłaś przez sprawy sądowe było bardzo ciężko? mnie to niedługo czeka jeśli chodzi o alimenty i nie mam pojęcia na co się szykować psychicznie
Dzięki :). Mnie też czeka sprawa o alimenty, mimo tego że tatuś uznał że łożyć na dziecko będzie i nawet zgodził się kupić wózek jak go o to poprosiłam ale oczywiście dalej boi się żeby pracodawca się nie dowiedział (wstydzi się własnego dziecka ehh). Z tym człowiekiem po prostu się nie da żyć. Ja psychicznie szykuje się na wszystko, ojciec mojego dziecka jest niezrównoważony emocjonalnie i jest do wszystkiego zdolny. Musimy być silne.
20
dariuska89

Zarejestrowany: 30-05-2010 17:07 . Posty: 151

2010-07-02 19:52:24

2 lipca 2010 19:52 | ID: 243464

moniczka81 ostatnio słyszałam ze najgorsza jest sprawa o nadanie ojcostwa że wyciągają wszystkie brudy... strasznie się czuję przed tym wszystkim. Najgorsze że zamiast w pełni poświęcić się dziecku będę się przejmować tym co mnie czeka. Zaraz po porodzie zacznę składać papiery do sądu... boisz się tego ? Ktoś Cię wspiera?
[url=http://pregnancy.baby-gaga.com/][img]http://tickers.baby-gaga.com/p/dev218pr___.png[/img][/url]

<- 1 2 3 ->

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

Lęk przed samotnym macierzyństwem - Forum

Wątek: Lęk przed samotnym macierzyństwem