KONKURS: Jak dbasz o bezpieczeństwo dziecka w internecie? - Forum

Mam trzy córki 7 letnią Michalinę, 5 letnią Zuzię i roczną Martynę. Starsze córki nie interesują się za bardzo komputerem i tym cały światem wirtualnym. Ja z tego się cieszę i nie uważam, że coś staracą na tym, że nieco później poznają informatyczny świat. Wręcz przeciwnie, najlepsza nauka i ich rozwój nie zależą od tego jak szybko poznają technologiczne nowinki, ale jak kreatywnie wprowadzimy ich w świat. Jeszcze rok temu na dobranoc czytałam im bajki, teraz same przynoszą mi książki o tym jak powstała Ziemia, jak wygląda Kosmos, jak powstały cywilizacje. Cytamy też dużo książek o zwierzętach i roślinach. Nie zmuszam do tego córek, same wybierają sobie książki, które chcą czytać. Poza tym spędzamy bardzo dużo czasu na spacerach i placu zabaw, dzie mogą się wyszaleć, rozruszać kości i przewietrzyć umysł. Do tego dużo malujemy,m wylkejamy, układamy puzzle, gramy w szachy, memory. Nie ma czasu na komupter, gry komputerowe. Tak świata się nie pozna. Dzieci są bardzo mądre, szybko się uczą dlatego uważam, że córki gdy nadejdzie czas szybko nadrobią zaległości z informatyki. Natomiast czas jaki spędzają ze mną, rówieśnikami to czas jedyny w swoim rodzaju i nic nie jest w stanie tego zastąpić. Oczywiście nie odciełam ich od komputera, stoi sobie na biurku, ale nie wzbudza ich zainteresowania. Może raz czy dwa chciały malować i pozwoliłam im, ale stwierdziły, że jest to nudne i wolą rysować kredkami i używać innych akcesoriów artystycznych, Komputer nie rozwija. Widzisz kwiatek i nic nie możesz z nim zrobić, nie powąchasz, nie dotkniesz, nie spróbujesz:). Człowiek musi czuć świat wszystkimi zmysłami. 

Samo zablokowanie niebezpiecznych dla dziecka stron to nie wszystko.

Musimy rozmawiać z dzieckiem o niebezpieczeństwach czyhających na niego w Internecie. Jeżeli nie uświadomimy mu dobra i zła, to nasza pociecha nie będzie wiedziała jak należy zachowywać się bezpiecznie.

To Ty rodzicu jsteś odpowiedzialny za swoje dziecko, nikt inny tej roboty za Ciebie nie wykona lepiej.

A co z wolnym czasem? W dzisiejszych czasach dzieci zamiast wychodzić na plac zabaw i bawić się z rówieśnikami wolą siedzieć przed ekranem komputera i grać w destrukcyjne gry. Jest to jedno z zaniedbań rodzica, który później się dziwi dlaczego dziecko jest takie agresywne, lękliwe i ma problemy emocjonalne i problemy z nauką w szkole. 

Mamo! Tato! Zacznij zajmować się dzieckiem! Baw się wspólnie z nim! Wychodź z nim na plac zabaw, niech zażyje ruchu, powietrza i pozna nowych kolegów. Komputer mu tego nie zastąpi. Stworzysz w ten sposób więź emocjonalną między Tobą a dzieckiem. Nie patrz jak Twoje dziecko gnuśnieje przed komputerem! Póki jest jeszcze czas napraw błąd, który popełniłeś pozwalając mu na granie w gry komputerowe godzinami.

Na pewno wszyscy wiecie, że w dzisiejszym świecie bezpieczeństwo w sieci to podstawa,

i żeby nasz maluch nie wpadł w internetowe tarapaty to dla rodziców nie łatwa sprawa.

Blokowanie dla dorosłych stron to jeden ze sposobów wielu,

aby nasze dziecko  w internecie było bezpieczne mój przyjacielu.

Również czujne rodzica oko może zdziałać cuda,

dzięki temu rozwiązaniu uchronić małego użytkownika się uda.

Kolejnym sposobem jest korzystanie z dobrodziejstwa sieci wspólnie,

pomoże to mieć piecze nad maluchem bardzo czujnie.

Lecz najważniejsza moim zdaniem jest rozmowa o zagrożeniu,

bo każdy rodzic wie, że wychowanie polega przede wszystkim

na różnych aspektów życia uświadamianiu.

Witajcie. To naprawde trudny temat i coraz bardziej aktualny gdyż informatyka wkracza w każdą dziedzinę naszego życia. Wszystkie blokady i podobne sprawy w internecie nie zastąpią naszej uwagi. Razem z mężem staramy się zawsze być obok kiedy nasze dzieci korzystają z internetu. Widzimy co dzieci robią i jakie strony przeglądają. Często sami szukamy interesujących stron które im polecamy. Młodszym wyszukujemy edukacyjne gry pozbawione przemocy i wulgarności. Dzieci mają wiedzę na temat niebezpieczeństw w internecie i wiedzą czemu mamusia czy tatuś spędzają z nimi czas nawet wtedy gdy siedzą przy komputerze. Oni się bawią a my mamy czas na wypicie kawki  Dodatkowo staramy się przestrzegać zasady by dziecko nie siedziało przy komputerze więcej niż 1 h dziennie. Jest tyle innych zajęć że traktujemy komputer jako dodatek w życiu naszych dzieci a nie przewodnik. Pozdrawiam gorąco.Mama trójeczki

zawsze jestem obok i czuwam,rozmawiam.

Nasze dziecko nie krzysta z internetu. Poprostu jest jeszcze male i uważamy że przyjdzie na to cas. Ale wyznajemy zasadę wzajemnego zaufania i narazie wszystko tłumaczymy, argumętujemy i mamy nadzieje że w przysłości to zaowocuje. Zakazy wchozenia na konkretne strony jest bezsęsu bo tzw. zakazany owoc lepiej smakuje a internet jest wszechobecny. Stawiamy na zaufanie i wzajemny dialog:)

Nie posiadam jeszcze swojego dziecka, lecz dbam o bezpieczeństwo chrześniaka poprzez:

- korzystanie z programów do "kontroli rodzicielskiej", które zawierają moduły kontroli rodzicielskiej ochraniające przed nieodpowiednimi stronami typu: pornograficznego, czy również zawierającego elementy przemocy,
- poblokowanie stron, których chrześniak nie może oglądać oraz określenie takich, które są dla niego dozwolone,
- czuwanie nad chrześniakiem w czasie korzystania z Internetu, określenie czasu przeznaczonego na edukację i ewentualną zabawę
w postaci gier,
- groźny jest brak rozmowy, dlatego wytłumaczenie tego, co jest dozwolone w sieci dla dzieci w Jego wieku, a co jest zabronione,
- prośba o poinformowanie w razie napotkania na "zabronione" treści

Uważam, że bardzo ważne jest także w przypadku dzieci starszych:

- nauczenie ich tego, że w Internecie nie wiadomo kim jest osoba po drugiej stronie monitora i należy mieć zawsze ograniczone zaufanie, co do nieznajomych, a tym samym nigdy nie podawać im swoich danych osobowych, np. adresu, czy też numerów telefonu, itp.,

- prośba do dzieci, by nie wysyłały również w żadnym wypadku swoich zdjęć prywatnych do nieznajomych osób, czy też udzialały różnych informacji odnośnie swojej rodziny,
- ustawienie komputera w miejscu, w którym zawsze ktoś dorosły jest, można w ten sposób spoglądać od czasu do czasu na poczynania dziecka w sieci,

- przestrzeganie dzieci, by nie wdawały się nigdy w Internecie
w różne dyskusje z nieznajomymi niewiadomego pochodzenia,

- szczere rozmowy o właściwym korzystaniu z Internetu, a w razie różnych problemów o poinformowanie o tym swoich rodziców,
- zakazanie dziecku spotkań, czy też umawiania się z nieznajomymi, nawet gdy ta nowo poznana osoba przez Internet wydaje się być bardzo miła - uświadomienie dziecku iż osoba ta, może się okazać zupełnie kimś innym niż dotychczas się podawała,

- w komunikatorach internetowych - prośba do dzieci, by jasno
i jawnie określiły - kto może należeć do ich znajomych i jakie treści oglądać, a tym samym nie przyjmowanie treści od żadnych obcych osób znajdujących się poza listą, sytuacja podobnie ma się do poczty elektronicznej i innego typu narzędzi - ułatwiających komunikację
z innymi, nie otwieranie podejrzanych treści od obcych.

Należy dbać o to, co dziecko ogląda w sieci, mieć na to wpływ i brać za to odpowiedzialność, gdyż dzisiaj można tam natknąć się na wiele treści szkodliwych i takich, które mogą wpływać na osobowość dziecka, a w młodym wieku skutkować chęcią naśladowania przez niego negatywnych często wzorów. W tym czasie dochodzi do kształtowania się osobowości, dlatego ważne jest ciągłe uświadamianie dziecka, co jest "dobre", a co "złe", bo samo nie jest
w stanie bez pomocy rodziców się tego nauczyć.

Pozdrawiam i życzę powodzenia Wszystkim!

moje dziecko bardzo żadko spędza czas przed komputerem sporadycznie chce w cos zagrac ale zawsze pyta mnie o zgodę i to ja wchodzę na daną stronę i mam wtedy pewnosc że moja córka jest na bezpiecznej stronie,ja myślę że to od rodzica zalezy co robi jego dziecko jeśli ma pozwolenie na buszowanie po internecie to niewiadomo na co natrafi i na jaką strone wejdzie Myślę ze ograniczenie w przeglądaniu internetu niejest  jakąś krzywdą dla dziecka, a nawet może ochronic go przed niebezpieczenstwem

DZIECIA WLANCZAM SAMA KOMPUTER, SPRAWDZAM KAZDA STRONE NA KTORA WCHODZE BY NP WLACZYC DZIECI BAJKI. MAM TEZ HASLO ZALOZONE NA KOMPUTERZE BY DZIECI SAMODZIELNIE NIE WLACZALY KOMPUTERA. MOJE DZIECI OGLADAJA BAJKI LUB GRAJA W GRY PZREZNACZONE DLA ICH ODPOWIEDNIEGO WIEKU. KONTROLUJE KAZDY ICH KROK. NIGDY NIE ZOSTAWIAM DZIECKA SAMEGO Z INTERNETEM NAWETY GDY JESTEM BARDZO ZAJETA DBAM O TO BY DZIECI MIEC PO KONTROLA.

Moje dziecko jest bezpieczne w internecie

i nie buszuje bez kontroli po całym wirtualnym świecie.

Niebezpieczne strony są zablokowane,

by nie chciane strony nie były oglądane.

Wiele przestrog daję moim dzieciom

by nie było dnia bez ich uśmiechu

Czas lubimy spędzać wspólnie

i to jest naszą gwarancją sukcesu jestemy z tego dumni

Internet jest w naszym życiu wszechobecny i to jest oczywiste ale jest on też nieodłączny w życiu naszych dzieci i to od najmłodszych lat bo dla naszych maluchów komputer nie jest żadną tajemnicą ani trudnością tak jak dla naszych dziadków liczydłaJ Kiedy rodzą się nasze dzieci to robimy wszystko  aby odsunąć od nich wszelkie niebezpieczeństwa i aby zdrowo i szczęśliwie rosły i rozwijały się-pilnujemy żeby się nie uderzyły, aby ktoś ich nie skrzywdził i to zarówno czynem jak i słowem, tłumaczymy aby miały ograniczone zaufanie do obcych i ciągle jesteśmy obok aby służyć pomocą. Jeżeli chcemy aby nasze dzieciaki były bezpieczne w sieci to nie odgraniczajmy Internetu od rzeczywistości bo on jest jej częścią i postępujmy podobnie jak w przypadkach o których pisałam powyżej. Przede wszystkim bądźmy blisko naszych dzieci i nie chodzi o to aby nie dawać im swobody  czy im nie ufać ale trzeba z nimi rozmawiać, podawać przykłada, dyskutować – niech i one mają prawo do swojego zdania a my musimy się starać nakreślić czyhające niebezpieczeństwa ale nie straszyć bo Internet nie gryzie i nie tylko złe rzeczy tu na nasze dzieci czyhają ale bądźmy czujni. Ja nie będę tu cytowała w punktach porad dla rodziców bo to każdy z nas może sobie przeczytać ja tylko wiem, że aby nasze dziecko było bezpieczne to trzeba nad nim czuwać, być z nim i wykazać trochę chęci i dobrej woli w naszych relacjach. Nie wystarczy powiedzieć NIE bo NIE, bo ja Ci nie pozwalam, bo to jest złe, bo będziesz miał karę – wiemy przecież, że to nie jest metoda bo zakazany owoc przyciąga niczym magnes i nasze działanie będzie miało odwrotny skutek bo nasze latorośle pomyślą to musi być ciekawe skoro "starzy” mi zabraniają więc zobaczę. Nie wstydźmy się rozmawiać z dziećmi o trudnych i często intymnych sprawach, wytłumaczmy przystępnie ( w zależności od wieku) co to jest pornografia, co grozi od dorosłych, którzy chcą się z dziećmi spotykać, powiedzmy, że nie wszyscy mają dobre zamiary w stosunku do nich i przypominajmy aby nie podawały żadnych swoich danych. Trudne? Może trochę ale skoro nauczyliśmy dzieci, żeby nie oddalały się nigdy z obcą osobą, aby obcym nie otwierały drzwi to i w przypadku Internetu nam się uda. Starajmy się stworzyć z dzieckiem nić porozumienia i zaufania, żeby do nas przyszło i opowiedziało o jakiś swoich spostrzeżeniach a wtedy będziemy mogli zareagować i uchronić nasze dzieci od tej niechcianej części Internetu. Ważne jest tez aby dzieciaki od najmłodszych lat wiedziały, że skoro my oczekujemy aby nas nikt nie krzywdził chociażby złym słowem, to i one muszą o tym pamiętać i jak nie wolno im nikogo obrażać w „realu” to i w sieci też nie wolno tego robić bo to boli tak samo mocno. Ja sama mam dwójkę dzieci i teraz już są na tyle duże, że same doskonale wiedzą o złych stronach sieci i zagrożeniach z niej płynących ale to jest w dużej mierze efekt tego, że nigdy z ,mężem nie baliśmy się rozmów z dziećmi, nawet tych najtrudniejszych i choć nie zawsze łatwo było ale się opłacało bo nasze dzieci wiedziały co to zło i jak się przed nim obronić. Nie zostawiajmy dzieci samych przed komputerem i tu nie chodzi o to by siedzieć przy nich cały czas ale żeby wykazać choć minimum zainteresowania a zaprocentuje to na pewno i ich bezpieczeństwem i dobrymi relacjami rodzic-dziecko. Acha jeszcze jedna ważna sprawa-jeżeli zauważymy w sieci coś złego nie ignorujmy tego i zgłaszajmy to trzeba chronić nie tylko własne dzieci ale pamiętać też o innych,

Mój syn jest dla mnie najważniejszą osobą w moim życiu wiec by zapewnic mu bezpieczeństwo w internecie wprowadzone są blokady,zanim dopuszczę dziecko do np.oglądania bajki najpierw sama sprawdzę czy nie ma w nich przemocy oraz udostępnionych stron przeznaczonych tylko dla dorosłych,wszelkie gry są kontrolowane na bieżąco gdy dziecko chce w nią grać.Chcę ustrzec mojego malucha przed jakim kolwiek zagrożeniem w internecie bo po prostu strasznie go KOCHAM :).

MAŁGORZATA BOROWIEC

korzystam z rad familie.pl:)

Jak dbasz o bezpieczeństwo dziecka w Internecie?

Nie od dziś wiadomo, że dzieci biorą przykład ze swoich rodziców, chcą je naśladować i po prostu wszystkiego od nich się uczą. To dotyczy również Internetu – gdy dziecko widzi, że spędzamy czas przed monitorem, samo też chce robić to, co my.

Wiele osób stawia na pierwszym miejscu blokady stron – to nie jest złe rozwiązanie, ale czy najlepsze?

My przede wszystkim (jeśli już wchodzimy do Internetu) przeglądamy strony i bawimy się razem. Traktujemy komputer i Internet jako miejsce, gdzie możemy się czegoś nauczyć i rozwinąć swoje zdolności. Moje dziecko czasem ogląda w Internecie bajki (tylko te, które są przyjazne, bez przemocy, które czegoś uczą, jak np. Rycerz Mike, czy Chmurkowe Opowieści). Chodzimy po stronach tylko przeznaczonych dla dzieci i robimy to wspólnie – to jest najważniejsze, bo liczy się wspólna zabawa i poznawanie.

Internet służy nam też do zabaw edukacyjnych, do rozwiazywania łamigłówek, czy oglądania programów przyrodniczych.

Nie korzystamy z Internetu zbyt dużo, ponieważ jest mnóstwo różnych innych rzeczy do robienia – jak spacery, rysowanie, czy gry planszowe.

Również rozmawiamy – o tym, że Internet, to takie miejsce jak supermarket, gdzie można znaleźć wszystko i każdy może tam wejść, ale nie wszystko jest dla nas dozwolone i nie wszystko możemy mieć i że nie możemy wchodzić tam sami, bo możemy się zgubić. Tak proste porównanie uzmysławia mojemu Smykowi czym jest to miejsce.

Oprócz tych zasad sama też staram się nie korzystać z Internetu w obecności dzieci. Owszem, zdarza się, bo przecież żyjemy w takich czasach, że bez Internetu już ciężko byłoby funkcjonować. Ale jeśli już wchodzę do sieci przy dzieciach, sprawdzam pocztę i wchodzę na strony, które możemy bezpiecznie odwiedzać razem.

Każdy rodzić o ZDROWYM ROZSĄDKU każdego dnia sprawdza komputer dziecka. Nie- to nie żadna przesada.Sama, na własnej skórze przekonałam się jak bardzo jest to ważne. Mówią: Polak mądry po szkodzie...i niestety to się sprawdza.Ale zacznę od początku. Razu pewnego moja córka wróciła ze szkoły z informacją, że aboslutnie każdy gra w X (tu podała nazwę gry), tylko nie ona.Pokazała nam co to za gra, mąż chwilę pograł, po czym stwierdził, że to normalna gra, więc może sobie pograć. I tak sobie grała, każdego dnia, tą swoją "ustawową" godzinę.Nawet nas to początkowo cieszyło, że nie lata po Internecie, po portalach społecznościowych itp. tylko sobie siedzi i gra...Po pewnym czasie zaniepokoiło mnie zachowanie córki, stała się drażliwa,pyskata,jakieś dziwne słownictwo się pojawiło i...koszmary nocne,płacz, że potwory.Zaczęłam to wszystko wiązać z ową grą.Zaczęłam szukać w Internecie informacji co to właściwie jest,na czym polega.Niby każdy chwalił, ale mój upór się opłacił.Znalazłam stronę,gdzie jakiś psycholog opisywał jakie negatywne działania ma ta gra na DOROSŁEGO człowieka, jak uzależnia DOROSŁEGO człowieka i dopiero z tej strony dowiedziałam sie,że tylko początkowo ona jest niewinna,że czym wyższy poziom,tym potwory,zmory,śmierci, z którymi się walczy, że na you tube są filmy,jak szybko przejść każdy poziom,aby szybciej dostać się do tych o wiele straszniejszych i poważniejszych poziomów.I mimo,że nie powinnam tego robić,w dzień,kiedy córka była w szkole przeszukałam jej pokój.Rany...ręce mi opadły.Ta gra zawładnęła jej życiem! Na każdej karteczce,w każdym brudnopisie,wszędzie pisała o niej,utożsamiała się z głównym bohaterem,stowrzyła sobie swój własny świat.KONIEC! powiedziałam! Mąż poblokował wszystkie strony,z których mogła się dostać do tej gry,zablokował you tube,zablkował wyszukiwarkę,by wpisując nazwę gry,ciąg pewnych znaków nic nie mogła wyszukać.KAżdego dnia po ustawowej godzinie przeszukiwaliśmy komputer czy przypadkiem nie było czegoś zabronionego,nie odpowiedniego.Po kilku dniach buntu, fochów, powolutku wszystko zaczeło wracać do normy.Ale godzina ustawowa nadal jest i nadal jest sprawdzanie na jakie strony wchodziła, nadal są blokady pewnych nie odpowiednich treści.Ma zakaz facebooka, zakaz usuwania "ciasteczek" i kilka innych. Wie, że albo będzie się stosowała, albo..nie będzie miała nic. Działa.Trzeba być tylko konsekwentnym i absolutnie nie pozwalać jezeli widzimy, że coś zaczyna niepokojąco "Wciągać" powiedzieć STOP!

. Ustalam z dzieckiem zasady korzystania z sieci: ograniczam czas spędzany w necie, sprawdzam jakie strony odwiedza.

. Komputer stoi w widocznym miejscu w domu. Jestem obok swojego dziecka, kiedy surfuje po internecie.

. Uczę dziecko zasady ograniczonego zaufania do osób i treści, na które trafia w sieci. Nie dopuszczam możliwość kontaktów dziecka z osobami nieznanymi tyle co poznanymi w sieci i kontroluje te znajomości. Reaguje na wszelkie podejrzane sytuacje! Zapewniam dziecko, że w sytuacji zagrożenia zawsze może liczyć na moją pomoc!

. Uczę dziecko chronić prywatność. Jak korzysta z serwisów społecznościowych, pomagam stworzyć bezpieczny profi, chroniąc prywatność. Nie podają nazwiska, a w rubryce "nazwisko" tylko podaję drugie imię dziecka.

. Corka już wie, że zawsze ma ze mną konsultować jakie  materiały publikuje w sieci i jak pragnie zalogować się na nowo trafioną stronę to zawsze musi zapytać mnie o zgodę.

Dbanie o bezpieczeństwo dziecka w sieci, kojarzy się z jednym słowem- kontrola. Niestety, to słowo ma znaczenie negatywne, a przecież dzieci również potrzebują prywatności i swobody. Jak sprawić żeby dziecko było bezpieczne, a jednocześnie uszanować jego prawo do prywatności i tajemnic? W moim przypadku podstawą była rozmowa z córką. Wytłumaczyłam jej, że tak jak nie można rozmawiać z nieznajomymi na ulicy, tak nie należy odpowiadać na wiadomości nieznajomych ludzi w internecie. Uświadomiłam jej, że jest na świecie wielu ludzi, którzy kłamią i w internecie udają kogoś innego. Córka zgodziła się ze mną i obiecała, że będzie informowała mnie o każdej wiadomości, którą otrzyma od nieznanej sobie osoby. Ustaliłyśmy, że korzystanie z komputera możliwe jest tylko pod nadzorem dorosłych i dorośli mają prawo wiedzieć jakie strony internetowe odwiedzają dzieci, jednak nie będą czytali prywatnych wiadomości, które przychodzą od znajomych (ze szkoły, z podwórka itp.) dzieci. Dzieci dostały bezwzględny zakaz podawania swojego nazwiska oraz adresu na stronach internetowych. Zrezygnowaliśmy jednak z tzw. "pakietu rodzicielskiego", dochodząc do wniosku, że dzieci wiedzione ciekawością i tak wejdą na zablokowane strony (np. u znajomych), a w takim przypadku wolimi dowiedzieć się o tym z historii przeglądarki niż trwać w złudnej świadomości, że wszystko jest ok.

O bezpieczeństwo Oliwki w internecie dbają jej rodzice poprzez to, że może ona korzystać z niego tylko w czasie weekendów i pod ich nadzorem.

Najbardziej podoba mi się to, że dużo czasu spędzają z nią nie przed ekranem komputera czy telewizora tylko przy wspólnych grach np. monopol, chińczyk, bierki itp. czy wspólnych wypadach na spacer, plac zabaw, do lasu itd.

Tam na "żywo" pokazują jej otaczający świat, jak również inne zajęcia poprzez które można fajnie spędzać wolny czas w miłej rodzinnej atmosferze i nie myśleć o komputerze.

Wnusia potrafi też sama zająć się sobą i wtedy rysuje, maluje czy inne czynności wykonuje.  Potem z dumą prezentuje swoje dokonania.

Z Internetem niestety nie ma żartów. Czy wystarczy zablokowanie "złych stron " ? Niestety nie, jest ich zbyt wiele, czasem z normalnej strony, wchodzą reklamy , wirusy z niechcianymi informacjami, zdjęciami, wpisami . Jak więc chronię swoje dziecko by w internecie nie było zagrożone ? Otóż to pytanie jest bardzo trudne . Zdaję sobie sprawę , że nie uchornię go w 100% . Mimo to staram się jak mogę . W raz z mężem uściśliliśmy nasz budżety (niestety trzeba było odmówić sobie niektóryhch ptzyjemności) i zakupiliśmy dobry program antywirusowy który posiadał funkcję ochrony rodzicielskiej. Co nam to dało? Gdy strona zawierała podejrzanie treści od razu była blokowana . To jednak za mało. Także kilkakrtnie odbyliśmy wspólne rozmowy , na temat internetu, jego zagrożeń oraz zalet. Nie należy mówić przecież że internet niesie za sobą tylko niebezpieczeństwo, jest on także dobry w pozytywnym sensie . Kiedy dziecko siedzi na komputzerze, przegląda strony staram się podpytać, często przechodzić, zerknąć , zażartować. Nie chcę go szpiegować, jednak wiem, że nie zrobi on nic głupiego . Czemu ? Bo od młego uczyliśmy go mówić, rozmawiać z nami o wszystkim. Czy pisze z kolegą, koleżanką, czy znajdzie śmieszne zdjęcie - zawsze nam mówi . I to nas cieszy . Kiedy przez przypadek właczy mu się zła strona, informuje nas o tym , wyłącza ją. Dziecko to tylko dziecko. Czasem popełnia błędy, czasem zrobi coś głupiego, jednak być może nieświadomie. Wtedy nie krzyczymy na niego, nie karzemy  . Po prostu rozmawiamy , że to co zrobił było złe, i mówimy o konsekwencjach . Kocham swoje dziecko nad życie i chciałabym chronić je w każdy możliw sposób, czasem jednak nie jesteśmy w stanie przewidzieć wsystkiego , wszystkiemu zapobiec. Podsumowując, dbając o bezpieczeństwo dziecka po ptostu yskretnie kontrolję, zawsze przebywam w pokoju gdy siedzi na komputerze . Po prostu się boję. Nie darowałabym sobie, gdyby coś złego się mu stało ... Moje dziecko - mój cały świat, mój największy skarb na ziemi, który chcę chronić w każdy możliwy sposób , jednak swą miłoscią nie krzywdząc go , bo nie można zabraniać , krzycześć by chronić. To najgorsze co można zrobić. A niestey znam kilka takich przypadków rodziców, i nie uważam ich zachowania za dobre .

Nasz internetowy świat wygląda tak, że Dorotka korzysta wyłacznie z gier, które zainstalujemy na ipadzie, ewentualnie wie, że poprzez internet można obejrzeć jej ulubione bajki albo możemy sprawdzić czy ptaszek który siedział dziś na gałęzi to zwykły wróbelek czy może czyżyk. Komputer to dla niej różnież źródło, w którym przechowujemy zdjęcia, aby można było do nich w każdej chwili powrócić i powspominać.

Nie zabraniam jej typowo internetu - nie, nie wolno! Taka postawa rodzi uczucie "zakazanego owocu": im bardziej się zabrania tym bardziej chce się to odkryć. Dorotka wie, że internet może kryć w sobie wiele pożytecznych informacji, do których można w szybki sposób dotrzeć ale i wiele "śmieci". Co z tego, że pozakładamy blokady, będziemy ściśle pilnować co gdzie kiedy dziecko poznaje w internecie, skoro możemy jedynie spowodować fakt, że dziecko zrozumie, że rodzić do końca mu nie ufa pozwalając tylko na pewne rzeczy, a sam ogląda co chce? Częściej słyszy: "a może zamiast pograć w gry poszukamy ... (wstawić dowolne, liście, kamyki, sople, kwiatki etc. )".

Ja co jakiś czas siadam z Dorcią i zadając jej różne pytania na temat tego co akurat razem przeglądamy staram się aby sama narysowała sobie wizerunek internetu. Wydaje mi się, że jeśli teraz nauczę ją odpowiedniego filtrowania informacji to i w przyszłości zaprocentuje to jej odpowiedzialnym podejściem do internetu. Do tego umawiamy się z Dorotką na ilość czasu spędzanego przez nią na komputerze (najczęściej to 15 do 20 min o ile się w ogóle zdarzy) i stanowi to dla niej formę zwykłej ale nie jedynej rozrywki, tak samo jak jazda na hulajnodze, rolkach czy rysowanie, które od nowa ją pasjonuje.

Bo tak naprawdę bezpieczeństwo dziecka zależy od postawy rodzica i tego jak mu to przedstawi.