Ciąża po trzydziestce - co powinnaś wiedzieć?

Zastanówmy się jaki jest odpowiedni wiek dla kobiety, która planuje zajście w ciążę?

Lekarze uważają, że najlepszym wiekiem dla kobiety do tego aby urodzić dziecko jest wiek między 24. a 28. rokiem życia. Dlaczego? jest to szczyt płodności, który trwa jeszcze przez okres 7-10 lat, czyli do ok. 35-go roku życia. Oczywiście najlepszy pod względem płodności okres zależy od indywidualnych predyspozycji i kondycji zdrowotnej kobiety. Pod względem medycznym, jeśli nie występują u nas komplikacje zdrowotne, planowana ciąża powinna przebiegać zupełnie normalnie. Zagrożenie wzrasta po 35. roku życia, nawet w sytuacji, gdy kobieta już wcześniej rodziła. Dlatego bez żadnych wątpliwości można powiedzieć, że ciąża po 40. roku życia jest wręcz niewskazana (co nie znaczy, że jest zabroniona), gdyż ryzyko powikłań jest bardzo groźne dla zdrowia płodu i przyszłej mamy.

Jakie problemy mogą stanąć na drodze do zajścia w ciążę i urodzenie dziecka po 30 r. życia?

Powodem może być długotrwałe branie przez nas pigułek antykoncepcyjnych. Nie zapominajmy także o tym, że nasz organizm się starzeje i mogą występować zaburzenia miesiączkowania. Jak radzą lekarze, po odstawieniu pigułek trzeba odczekać kilka miesięcy, aby nasz organizm wrócił do „normy”.

Również fakt, iż pary po pierwszej nieudanej próbie zaczynają się stresować co ma ogromny wpływ na ich dalsze próby. Ciągły stres, długie czas pracy, czy siedzenie przed komputerem przez wiele godzin dziennie – to wszystko także wpływa na naszą płodność.

Co mówią statystyki?

Czy mam się bać, że będę miała trudność z zajściem w ciąże, gdy zdecyduje się na ciążę po trzydziestce?

Jak mówią lekarze jeśli pacjentka jest zdrowa i bardzo chce mieć dzidziusia to trzeba próbować! Oczywiście zostaniemy poinformowane, że z wiekiem wzrasta ryzyko urodzenia dziecka z wadą genetyczną. Od tego są jednak badania prenatalne, a nauka cały czas prze do przodu. Nie sugeruj się również informacjami wyczytanymi na forum, mogę Ci przysiądź, że większość z nich jest wyssana z palca!

Co  musisz wziąć pod uwagę, gdy planujesz ciążę po trzydziestce:

1. Możesz mieć problemy z utrzymaniem ciąży. Badania potwierdzają, że poronienia zdarzają się częściej kobietom po 30 roku życia niż młodszym.

1. Częściej dochodzi do przedwczesnych porodów, czyli przed 37 tygodniem ciąży.

2. Występuje większe ryzyko wystąpienia wad wrodzonych (np. zespół Downa).

3. Dzieci kobiet rodzących po raz pierwszy po 30-tym, a zwłaszcza po 35-tym roku życia mają statystycznie mniejszą masę urodzeniową.

4. Istnieje również większe ryzyko wystąpienia u nas cukrzycy ciążowej (co jest niebezpieczne dla płodu), nadciśnienie.

Jakie badania powinnaś wykonać, gdy jesteś w ciąży po trzydziestce?

Wśród badań prenatalnych znajdują się i takie, które rutynowo wykonuje się u każdej kobiety w ciąży, i te bardziej specjalistyczne, a nawet wiążące się z pewnym ryzykiem. Wybór należy do lekarza i przyszłej mamy.

USG - To podstawowe nieinwazyjne badanie, które pozwala ocenić rozwój płodu, sprawdzić, czy nie ma wad wrodzonych (np. związanych z błędami w chromosomach i wady cewy nerwowej).

Przy prawidłowej ciąży pojedynczej wykonuje się je 3-4 razy: w 10.-14. tygodniu, by potwierdzić ciążę i sprawdzić, czy jest pojedyncza, czy mnoga; w 18.-22. tygodniu ciąży, by skontrolować, jak dziecko się rozwija i czy prawidłowo wykształcają się wszystkie narządy; w 28.-32. tygodniu dla sprawdzenia, czy płód prawidłowo rośnie; w 38.-40. tygodniu, jeśli są takie wskazania.

Amniopunkcja - Wykonuje się ją u ciężarnych po 35. roku życia lub gdy istnieje podejrzenie, że dziecko może mieć jakąś wadę wrodzoną (np. gdy w rodzinie występuje choroba dziedziczna albo gdy pierwsze dziecko nie jest w pełni zdrowe).

Polega na pobraniu cieniutką igłą z pęcherza płodowego odrobiny płynu owodniowego (igłę wprowadza się pod kontrolą USG). Badanie jest bezbolesne i bezpieczne. Płyn jest przekazywany następnie do specjalistycznej pracowni genetycznej, gdzie na jego podstawie sporządza się tzw. kariotyp, czyli sprawdza, czy nie ma żadnych wad chromosomów.

Biopsja trofoblastu - Przez kanał szyjki macicy pobiera się do badania maleńkie fragmenty tkanki będącej częścią łożyska. Badanie wykonuje się we wczesnym stadium ciąży (6.-11. tydzień), ale nie jest zbyt popularne, ponieważ wiąże się z ryzykiem poronienia.

Test PAPP-A - Test przeprowadza się między 10. a 14. tygodniem ciąży. Pozwala on ocenić ryzyko wystąpienia zespołu Downa, zespołu Edwardsa i zespołu Patau. Polega na ocenie stężenia białka PAPP-A oraz beta hCG. Do badania pobiera się próbkę krwi matki. Ryzyko wystąpienia wady oblicza się za pomocą programu komputerowego uwzględniającego także wiek matki. Dodatni stanowi wskazanie do dalszej diagnostyki.
Wynik ujemny oznacza niskie ryzyko wystąpienia wady, nie daje jednak całkowitej pewności, że dziecko jest zdrowe. Czułość testu, czyli wskaźnik wykrywania istniejących wad, wynosi 90 proc.

Test potrójny - Polega na pobraniu krwi matki i oznaczaniu w niej poziomów alfa-fetoproteiny (AFP), beta hCG i wolnego estriolu. Przy poszczególnych wadach płodu występują charakterystyczne zmiany stężenia tych substancji. Podobnie jak przy teście PAPP-A w obliczeniu ryzyka pomagają specjalne programy komputerowe uwzględniające wiek matki. Badanie robi się między 15. a 22. tygodniem ciąży. Czułość testu w stosunku do zespołu Downa wynosi około 60 proc.

Test zintegrowany. To jedna z najdoskonalszych metod wykrywania wad płodu. Polega na wykonaniu testu PAPP-A w 11.-13. tygodniu ciąży i testu potrójnego w 15.-20. tygodniu ciąży, a następnie obliczeniu łącznego ryzyka za pomocą specjalnego programu komputerowego. Czułość testu wynosi około 90 proc.

Ciąża po trzydziestce jest celem nie do zrealizowania! Liczą się chęci, nasz stan zdrowia i pozytywne podejście! Jeśli jesteś w trakcie starań to i my trzymamy za Was kciuki! Uda się!

Planujesz ciążę, ale martwisz się bo za chwilę przekroczych magiczny czas 30 lat? A może właśnie urodziłaś swoje maleństwo?

POROZMAWIAJMY NA FORUM>>>