Czy energiczne dziecko to zdrowe dziecko?

Mózg dzieci nadpobudliwych ma zaburzone procesy, które pozwalają mu odbierać i porządkować wrażenia odbierane z zewnętrznego świata. Dzieci są bombardowane przez bodźce, w których nie mogą się połapać. Maluch odbiera równie intensywnie wszystkie pojawiające się w tym samym czasie odgłosy. Warkot silnika przejeżdżającego samochodu, woda lecąca z kranu i dźwięki muzyki płynące z radia wywołują u niego w głowie kakofonię i  dochodzi  do  ogólnego zamętu.

Przyczyny i rodzaje  nadpobudliwości
Nadpobudliwość może obejmować jedną lub wszystkie strefy funkcjonowania dziecka.
W sferze ruchowej dziecko nie może pozostawać w bezruchu. Chodzi podczas lekcji po klasie, wymachuje rękami i podskakuje. Gdy siedzi macha nogami i porusza palcami rąk.
W sferze poznawczej dziecko nie potrafi się  skoncentrować i najmniejszy bodziec odrywa je od wykonywanej czynności. Często udziela ono nieprzemyślanych odpowiedzi i pobieżnie rozwiązuje zadania.
W sferze emocjonalnej nadpobudliwość dziecka wyraża się  w bardzo silnych reakcjach o wzmożonej ekspresji uczuć. Dziecko nie panuje nad emocjami i z byle powodu reaguje agresywnie.
Przyczyny nadpobudliwości to:

1. czynniki uszkadzające komórki nerwowe jak alkohol i narkotyki,
2. choroby zakaźne, zatrucia ciążowe lub niewłaściwe odżywianie się,
3. urazy mechaniczne lub niedotlenienie w trakcie porodu,
4. urazy mechaniczne czaszki w okresie dziecięcym.

Nadpobudliwe dziecko i wpływ na jego funkcjonowanie
Duże znaczenie  na funkcjonowanie dziecka ma środowisko, w którym żyje. Atmosfera rodzinna, wymagania najbliższego otoczenia, a także styl wychowania w rodzinie oraz zaspokajanie  potrzeb psychicznych dziecka to ważne czynniki określające jego życie. Z pewnością nie sprzyja dziecku spędzanie czasu przed telewizorem lub komputerem

Kilka wskazówek, jak postępować z dzieckiem nadpobudliwym?

• Dziecko powinno być otoczone ciepłą i życzliwą atmosferą a wszystkie problemy powinny być załatwiane w momentach jego wyciszenia.

• Chore dziecko musi mieć jasno określony system zasad i reguł określających jego codzienne życie. Terminy wszystkich codziennych zajęć powinny  być określone  co do minuty i każdy  kolejny dzień powinien przebiegać w identycznym rytmie.

• Do dziecka należy mówić głośno, stanowczo i wyraźnie. Nie lubią one długich wypowiedzi.

• Gdy chcemy, aby dziecko coś zrobiło, szczegółowo podajemy polecenia , co ma zrobić. Nie wystarczy  hasło „umyj się”. Musimy powiedzieć „weź mydło i ręcznik” „wymyj nim twarz” „nałóż na szczoteczkę pastę” itd.

• Izolujmy dziecko od wielu zbędnych bodźców. Potrzebuje ono jak najwięcej spokoju. Pokój do nauki powinien być zupełnie wyciszony i w miarę pusty.

• Dla nadpobudliwego dziecka korzystne są zabawy związane z szeregowaniem i układaniem przedmiotów w najbliższym otoczeniu.

• Dzieci nadpobudliwe łatwiej psocą. Męczą się monotonią i zaczynają rozrabiać a w poczuciu krzywdy reagują agresją.

• Większość dzieci wyrasta z ADHD. Jednak konieczna jest odpowiednia terapia pod bokiem specjalisty.

ZOBACZ RÓWNIEŻ:

ADHD - co warto wiedzieć?>>

Jak wspierać rozwój psychiczny dziecka?>>