Autor zdjęcia/źródło: Sxc.hu
Zgodnie z prawem polskim, władza rodzicielska istnieje dopóty, dopóki istnieją podmioty tego stosunku prawnego.
Poza uzyskaniem przez dziecko pełnoletności wyłącznymi przyczynami ustania władzy rodzicielskiej są:
a) śmierć jednego z rodziców i śmierć dziecka,
b) utrata przez jedno z rodziców pełnej zdolności do czynności prawnych - kwalifikowana jako przyczyna powodująca zmiany w zakresie stanu osobistego dziecka lub rodziców,
c) zaprzeczenie macierzyństwa,
d) zaprzeczenie ojcostwa,
e) ustalenie bezskuteczności uznania dziecka,
f) uchylenie prawomocnego wyroku ustalającego ojcostwo,
g) przysposobienie dziecka,
h) rozwiązanie przysposobienia - kwalifikowane jako orzeczenie sądowe powodujące ustanie stosunku rodzicielskiego,
i) zawieszenie władzy rodzicielskiej,
j) pozbawienie rodziców tej władzy.
Śmierc ojca lub utrata pełnej zdolności do czynności prawnych powodowałaby, że automatycznie władza rodzicielska przysługuje wyłacznie matce. W innych przypadkach ograniczenie/pozbawienie/zawieszenie władzy rodzicielskiej musi być wprost zapisane w orzeczeniu sądu.
Jesli nie ma wyraźnego pozbawienia tej władzy jednego z rodziców, oznacza to, że on nadal ją ma. Nie ma tu miejsca na interpretację rozszerzającą. Wyjaśniając prościej - rodzice nie mają "po połowie" władzy rodzicielskiej lecz każde z nich ma pełną władzę rodzicielską.
