Przy jakich wskazaniach rodzice powinni zdecydować się na operację plastyczną u dziecka?
Odpowiadając na to pytanie muszę wyjaśnić, że pod powszechnie używanym pojęciem operacji plastycznych kryje się jego złożoność, nie zawsze wszystkim dokładnie znana.
Używając dużego skrótu pod pojęciem „operacja plastyczna” rozróżniłbym: operacje rekonstrukcyjne, operacje plastyczne korekcyjne i operacje-zabiegi kosmetyczne [estetyczne].
Najczęściej przy operacjach rekonstrukcyjnych rodzice „nie muszą” podejmować decyzji, czy i kiedy poddać dziecko operacji, bo przeprowadzane są one z powodu wskazań życiowych, często dotyczą wad wrodzonych.
Podobnie w przypadku operacji plastycznych korekcyjnych, wykonywanych z potrzeby naprawy uszkodzonego narządu czy tkanki w wyniku choroby czy urazu. Względy zdrowotne dziecka nakazują wykonanie takiej operacji.
Defekty kosmetyczne powodujące odstępstwa od przyjętych norm estetycznych pozornie nie wiążą się z naszym stanem zdrowia, ale czy na pewno? Otóż nie.
Wygląd zewnętrzny znacząco wpływa na samopoczucie i samoocenę dziecka, jego psychika może być przez to bardzo zaburzona, co przełożyć się może na stan zdrowia fizycznego.
Reasumując nie ulega kwestii decyzja rodziców o operacji w przypadku wad wrodzonych, lub kiedy w wyniku jakiegoś zdarzenia doszło do upośledzenia funkcji narządu, tkanki, a także wyglądu dziecka. Kiedy jednak pozornie mniej znaczący fakt [odstające ucho, znamię, blizna w widocznym miejscu] ma dla dziecka znaczenie, z obserwacji rodziców, decyzja o operacji może mu pomóc. Czasem jeśli to możliwe możemy poczekać do wieku, kiedy dziecko samo zdecyduje.
Jakie operacje plastyczno-korekcyjne najczęściej wykonuje Pan Doktor u najmłodszych?
Już od około dwudziestu lat zajmuję się leczeniem wad rozwojowych głowy, głównie dotyczących twarzoczaszki, takich jak rozszczep wargi, wyrostka zębodołowego i podniebienia, leczeniem wad zewnętrznych np. odstające uszy. Deformacje twarzoczaszki są najczęstszymi wadami u dzieci. Zajmuje się także innymi drobnymi mało inwazyjnymi zabiegami, które w efektowny sposób poprawiają niedostatki urody np. wycięcie znamion barwnikowych, zabieg laserowy blizn.
W jakim wieku dziecka można najwcześniej przeprowadzić je do lekarza?
Jak najwcześniej, czyli w wypadku wad wrodzonych już w okresie noworodkowym. Wszystko po to, by móc zaplanować leczenie, przygotować pacjenta do operacji i wyznaczyć jej optymalny termin. W przypadku operacji rekonstrukcyjnych twarzoczaszki około 5-6 miesiąca życia. Dlaczego? Jeśli wada jest wrodzona, to każde zniekształcenie, niedorozwój elementu twarzy będzie pociągał za sobą kolejne nieprawidłowości w innym układzie mięśniowym czy kostnym, a co za tym idzie także w funkcji organizmu i wyglądzie zewnętrznym.
Czy maluchy są do operacji w jakiś sposób przygotowywane – np. poprzez rozmowę z psychologiem?
To zależy oczywiście od ich wieku. Jeśli są już świadome czynności, jakim zostaną poddane, to z pewnością powinny. Chociaż różnie to bywa. Myślę tu o niedostatecznej świadomości rodziców o ważności problemu, często bagatelizowania go, braku rozmowy z dzieckiem, przygotowania malucha do operacji przez osoby najbardziej mu zaufane.
Przeprowadzane są również rozmowy z rodzicami. Zawsze, gdy mam wykonać operację plastyczną, kosmetyczną u „dużego” pacjenta, proszę o badanie psychologiczne. Ocena psychologa niejednokrotnie uzasadnia wskazanie medyczne dla NFZ do wykonania operacji kosmetycznej czy estetycznej.
Jak mali pacjenci zazwyczaj znoszą operacje plastyczne? Co jest najtrudniejsze?
