Kiedy dziecko jest gotowe na spanie poza domem bez rodziców?
Nie ma jednej uniwersalnej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ gotowość dziecka do kolejnych etapów samodzielności to sprawa bardzo indywidualna. Jedno dziecko będzie chciało spać u kolegi już w wieku 5–6 lat, inne poczuje się gotowe dopiero po dziewiątych urodzinach. Zależy to nie tylko od charakteru i temperamentu, ale też od poziomu samodzielności oraz emocjonalnej dojrzałości.
Jeśli dziecko potrafi samo zasypiać, nie budzi się w nocy i dobrze czuje się w domu znajomego, nic nie stoi na przeszkodzie, by spróbowało spędzić noc poza domem.
Nie warto jednak sugerować się tym, że inne dzieci z grupy czy klasy biorą udział w nocowankach, a nasze jeszcze nie ma na to ochoty. Gotowość emocjonalna nie zawsze idzie w parze z wiekiem. Nawet dzieci, które świetnie odnajdują się w grupie, mogą czuć niepokój na myśl o spaniu bez rodziców lub w obcym domu. Dlatego warto uważnie obserwować zachowanie dziecka w różnych sytuacjach i przede wszystkim porozmawiać z nim o tym, czy naprawdę ma ochotę na taką przygodę.
Jak przygotować dziecko do nocowanki?
Jeśli wspólnie uznacie, że dziecko jest gotowe na udział w koleżeńskiej nocowance, pamiętaj, że będzie to dla niego naprawdę duże przeżycie — zresztą dla rodziców również. Czas oczekiwania na to wydarzenie warto poświęcić na rozmowy i przygotowania. Porozmawiaj z dzieckiem o tym, co będzie robiło podczas wieczoru i nocy w domu koleżanki lub kolegi. Wyjaśnij, jak będzie wyglądał ten dzień, kolacja, zasypianie.
Wspólnie spakujcie torbę z potrzebnymi rzeczami. Wygodna piżama, ulubiona poduszka, miś i szczoteczka do zębów to niezbędne minimum. Ubranie na zmianę, kapcie czy książeczka również mogą się przydać.
Pierwsza nocowanka powinna odbyć się u kogoś, kogo dziecko dobrze zna, i w miejscu, w którym już wcześniej bywało. Dzięki temu nie będzie się krępowało poprosić o coś czy skorzystać z toalety, a cała sytuacja będzie dla niego znacznie mniej stresująca. Nocowanie u dziadków czy cioci to doskonałe przygotowanie przed nocowanką u koleżanki, czy kolegi.
Zapewnij malucha że jeśli będzie chciało może zadzwonić do domu, żeby porozmawiać z rodzicami a jeśli uzna, że jednak chce wrócić do domu to nic złego się nie stanie.
Dziecko nie chce nocować u kolegów
Nie każde dziecko chce spędzać noc u kolegów i nie świadczy to o niczym złym. Dla wielu dzieci sama myśl o spaniu poza domem jest po prostu stresująca. Jeśli dziecko zostało zaproszone na nocowankę i odmawia, nie należy robić mu z tego powodu wyrzutów ani przekonywać do zmiany zdania.
Jeśli rodzice zauważają, że maluch jest mniej samodzielny lub bardziej lękliwy, warto wprowadzać drobne kroki, które pomogą mu się usamodzielnić. Dobrym pomysłem będzie zapraszanie kolegów i koleżanek do domu. Wspólna zabawa w bezpiecznym, znanym miejscu pozwoli dziecku poczuć się pewniej wśród rówieśników.
Najważniejsze, by dziecko wiedziało, że jego emocje są ważne, a obawy traktowane poważnie. Nocowanka poza domem ma być przyjemnością i powodem do radości, a nie stresującą sytuacją.
Nocowanie poza domem to duży krok w stronę samodzielności dziecka, a także doskonała okazja do ćwiczenia odpowiedzialności. Maluch, przebywając poza domem bez rodziców, musi wykazać się większą uwagą, pilnować swoich rzeczy i odnaleźć w nowej sytuacji. Choć nawet dla odważniejszych dzieci pierwsza noc spędzona poza domem bywa pełna emocji, to wydarzenie z pewnością doda dziecku pewności siebie i pokaże, że potrafi poradzić sobie samodzielnie w różnych sytuacjach.
