Zdj. pixabay
Jak sprawić, żeby dzieci polubiły podróżowanie?
Dobrym pomysłem jest umilenie dzieciom podróży grami dostosowanymi do ich wieku. Mogą to być gry słowne, kółko i krzyżyk lub wisielec. Dla młodszych dzieci atrakcyjny będzie teatrzyk z pacynkami lub pluszakami. Idealnym wyjściem jest również włączenie płyty z ulubionymi piosenkami malucha czy wspólne śpiewanie. Na pewno sprawi to dużo radości i uśmiechu.
Jak umilać dziecku czas w podróży?
Postarajmy się, aby przed wyruszeniem w podróż, dziecko nie było głodne. Dzięki temu unikniemy płaczu malucha. Warto również zaplanować częste postoje w miejscach pełnych atrakcji, aby maluch mógł się wybawić i bez humorków dotrzeć na miejsce. Jeśli planujemy podróż pociągiem, możemy zaproponować dziecku zabawę w opowiadanie sobie wzajemnie mijanych krajobrazów.
W jaki sposób możemy pomóc dziecku, które cierpi na chorobę lokomocyjną?
Jeśli nasz maluch cierpi na chorobę lokomocyjną, ważne jest byśmy zadbali o jego komfort podczas podróży. W dzisiejszych czasach mamy ogromny wybór środków, które hamują objawy choroby lokomocyjnej. W przypadku, gdy jesteśmy przeciwni podawania dziecku jakichkolwiek leków, proponuję wybrać plaster akupresurowy, który przyklejamy na nadgarstek malucha. Spowoduje on zmniejszenie objawów choroby. Dobrym wyjściem są również częste postoje: świeże powietrze dodatkowo poprawi samopoczucie malucha.
Jak pokonać strach dziecka przed podróżą, np. samolotem?
Najważniejsze byśmy nie pobudzali u dziecka poczucia strachu. Zacznijmy od wyjaśnienia dziecku jak działa samolot. Uspokójmy malucha mówiąc, że będzie z nami bezpieczne, a całą podróż spędzimy razem. Choć dla dzieci lot samolotem to niesamowita radocha, a lęk przed lataniem mają zazwyczaj dorośli.
Czy niania może być ‘dobrym duchem’ wyprawy, jeśli nie potrafimy podróżować z dzieckiem?
Doświadczona opiekunka jak najbardziej wspomoże rodziców i umili dzieciom wspólną podróż. Dzięki temu rodzice spędzą ten czas w bardziej komfortowych warunkach oraz mniej zmęczeni i zestresowani dotrą do celu podróży.
Za rozmowę dziękujemy Pani Annie Zapała - niani.
Partnerem artykułu jest:
