Połóg po porodzie naturalnym i cesarskim cięciu – czym się różni?

Połóg po porodzie naturalnym i cesarskim cięciu różni się od siebie ze względu na sposób, w jaki dziecko przychodzi na świat. W czasie porodu naturalnego dziecko przechodzi przez kanał rodny oraz pochwę, więc to właśnie w tych miejscach zachodzą największe zmiany. Natomiast w czasie cesarki te okolice pozostają nieuszkodzone, a dziecko jest wyjmowane przez rozcięte powłoki brzuszne. W miejscu nacięcia powstaje wtedy rana, która po wygojeniu pozostawia po sobie pamiątkę w postaci blizny. Rana krocza może być bolesna przez ok. 1-2 tygodnie, natomiast rana po cesarce boli dłużej, bo aż 1-2 miesiące.

Połóg zarówno po porodzie naturalnym, jak i po cesarskim cięciu trwa 6 tygodni. Jest to czas dochodzenia do siebie po trudach ciąży i porodu. W tym czasie powinny cofnąć się niemal wszystkie zmiany jakie zaszły w ciele kobiety w czasie ciąży.

Niezmienne zarówno w połogu po cesarce, jak i po porodzie siłami natury jest krwawienie, obkurczanie macicy oraz powracanie do naturalnego rytmu funkcjonowania jajników, czyli powrót płodności.

Krwawienie

Macica zarówno po porodzie siłami natury, jak i przez cesarskie cięcie musi się oczyścić, dlatego w czasie połogu przez ok. 4-6 tygodni  trwa krwawienie z dróg rodnych, zwane też odchodami połogowymi. Macica się zmniejsza, wracając do swoich pierwotnych rozmiarów. Wydalane są z niej resztki błon płodowych i tkanek oraz goi się rana po odklejeniu łożyska.

Przez pierwsze 2 tygodnie po porodzie pojawia się bardzo intensywne krwawienie przypominające miesiączkę, a wydzielina ma jasnoczerwony kolor i mogą się w niej pojawiać skrzepy. Następnie staje się brązowa, a potem żółta, jest jej coraz mniej, aż pod koniec połogu staje się przejrzysta.

Po porodzie przez cesarskie cięcie odchody połogowe są mniej intensywne niż po porodzie naturalnym. W ciągu pierwszych kilku tygodni po porodzie najlepiej sprawdzą się podkłady poporodowe, następnie gdy wydzieliny będzie już mniej wystarczą chłonne podpaski. Nie używaj natomiast tamponów, ponieważ możesz doprowadzić do zakażenia. Gdy krwawienie stanie się nagle intensywniejsze lub zaniknie przed zakończeniem połogu lub odchody mają nieprzyjemny, zgniły zapach albo pojawia się silny ból podbrzusza jak najszybciej skonsultuj się ze swoim lekarzem ginekologiem, ponieważ mogło dojść do zakażenia lub zatkania ujścia pochwy.

Gojenie się ran

Najbardziej poród naturalny różni się od cesarskiego cięcia ze względu na rodzaj rany. Po porodzie siłami natury pozostaje rana krocza spowodowana pęknięciem lub nacięciem krocza. Po cesarskim cięciu rana znajduje się w dole brzucha tuż nad spojeniem łonowym. Cięcie prowadzone jest poziomo (niezwykle rzadko zachodzi konieczność cięcia pionowego) na długości ok. 10-15 cm.

Oba rodzaje ran trzeba właściwie pielęgnować i dbać o ich higienę, aby prawidłowo się zagoiły.

Kroczę należy podmywać po każdej wizycie w toalecie i wycierać do sucha oraz przemywać środkami przeciwbakteryjnymi. Należy często zmieniać podkłady poporodowe, a także wietrzyć krocze. Ranę po cięciu trzeba codziennie odkażać środkami antybakteryjnymi i zmieniać opatrunki. W obu przypadkach ran przez cały okres połogu nie można ich moczyć, więc zamiast kąpieli bierz tylko szybki prysznic. Oba rodzaje ran zwykle zszywane są szwami rozpuszczalnymi, których nie trzeba zdejmować.

Obkurczanie macicy

W połogu po obu rodzajach porodu następuje obkurczanie się rozciągniętego w czasie ciąży mięśnia macicy. Towarzyszą temu bolesne skurcze początkowo odczuwane jako ból całego brzucha, a po kilku dniach od porodu w dole brzucha. Skurcze macicy najbardziej bolesne są w czasie karmienia, ponieważ organizm wytwarza wtedy duże ilości oksytocyny odpowiedzialnej za produkcję pokarmu oraz właśnie za skurcze macicy. W ten sposób macica w zaledwie 6 tygodni powraca do swojej wielkości i masy sprzed 9 miesięcy. Nic więc dziwnego, że tak szybkiemu powrotowi do formy towarzyszy ból. Po cesarskim cięciu skurcze macicy są dłużej odczuwane i bardziej bolesne niż po porodzie naturalnym.

Laktacja

Po porodzie naturalnym pierwsze karmienie maluszka odbywa się już na sali porodowej, zaledwie 1-2 godziny po porodzie. Organizm w naturalny sposób rozpoczyna produkcję pokarmu, początkowo siary, której wystarczy zaledwie kilka kropli, żeby malec mógł się najeść. Po cesarskim cięciu laktacja jest opóźniona, ponieważ nie działają hormony za nią w naturalny sposób odpowiedzialne. Warto wtedy wspomagać się laktatorem oraz częstym przystawianiem dziecka do piersi. Po porodzie naturalnym w 3-4 dobie następuje nawał mleczny. Jest to nadprodukcja mleka, ponieważ piersi dopiero przystosowują się do potrzeb dziecka. Przez kolejne 3-4 dni piersi mogą być nabrzmiałe i bolesne. Aby karmienie było mniej bolesne przed przystawieniem dziecka przyłóż do piersi ciepły okład, możesz też odciągnąć kilka kropli pokarmu laktatorem. Po karmieniu natomiast schłodź piersi zimnym kompresem, aby zmniejszyć produkcję mleka.

W obu rodzajach połogu jeśli nie karmisz piersią to mniej więcej w momencie zakończenia połogu pojawi się miesiączka. Jest to naturalny powrót płodności po porodzie.

Trudno jest jednak określić dzień owulacji, dlatego momentu powrotu płodności nie da się uchwycić ani przewidzieć. Jeśli karmisz piersią to owulacja i okres wystąpią dopiero po zakończeniu karmienia lub gdy jego częstotliwość znacznie się zmniejszy.

Po zakończeniu połogu, czyli po 6 tygodniach od porodu pamiętaj, żeby iść do swojego lekarza ginekologa na wizytę kontrolną. Lekarz sprawdzi czy rany zagoiły się, skontroluje stan narządów rodnych oraz brzucha, sprawdzi czy macica obkurczyła się i zagoiła prawidłowo.

ZOBACZ TAKŻE:

Blizna po cesarce – jak pielęgnować, aby była jak najmniej widoczna?>>

Połóg – czego się spodziewać i jak o siebie zadbać?>>